Ο Σκοπός της Ανθρώπινης Ύπαρξης

Πολλοί φιλόσοφοι και λαϊκοί άνθρωποι εξίσου βρίσκουν απίστευτα δύσκολο το να απαντήσουν στο πιο σημαντικό ερώτημα της ζωής μας:

Γιατί είμαστε εδώ;

Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης;

Το Κοράνιο έχει ξεκάθαρα και με ακρίβεια ορίσει τον σκοπό της ανθρώπινης ζωής ως εξής: «Και δεν Έπλασα τα τζιν και τους ανθρώπους, παρά μόνο για να Με λατρεύουν.» (Σούρα Αδ-Δαριγιάτ 51:56). Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, πως είμαστε εδώ για να λατρεύουμε τον Αλλάχ τον Παντοδύναμο.

Αξίζει, ωστόσο, να σημειώσουμε εδώ πως η λατρεία, ή αλλιώς ‘Ιμπάντα, στο Ισλάμ δεν υπονοεί μοναχισμό ή εγκατάλειψη της εγκόσμιας ζωής και των απολαύσεων της. Αποτελεί έναν περιεκτικό όρο ο οποίος περιλαμβάνει, πέρα από τις πράξεις λατρείας, όπως την προσευχή, την νηστεία και την υποχρεωτική ελεημοσύνη (Ζακά), όλες τις ανθρώπινες πράξεις, λόγια, παίξιμο (όπως το να παίξει κανείς με τα παιδιά του) ακόμη και απολαύσεις, εφόσον αυτές πραγματοποιούνται με καλή πρόθεση και για τη χάρη του Αλλάχ, όπως ανέφερε ο Προφήτης r, «Όταν κάποιος πλησιάσει ερωτικά τη συζύγό του, θα ανταμοιφθεί ως μια πράξη ελεημοσύνης … Δεν βλέπετε, ότι αν πράττει μοιχεία θα αμαρτάνει; Έτσι αν το κάνει νόμιμα θα ανταμειφθεί.» (Μόσλιμ)

Με αυτόν τον τρόπο, η λατρεία, πέρα από το ότι αποτελεί τον κύριο σκοπό πίσω από την ανθρώπινη ύπαρξη, γίνεται η ουσία της ζωής, δίνοντας σε έναν Μουσουλμάνο την ευκαιρία να μετατρέψει όλες τις καθημερινές νόμιμες πρακτικές σε σπουδαίες πράξεις λατρείας. Το Κοράνιο λέει, «Πες, «Πράγματι, η προσευχή μου, οι τελετές θυσιών μου, η ζωή και ο θάνατός μου είναι για τον Αλλάχ, τον Κύριο των κόσμων.» (Σούρα Αλ-Αν‘άμ 6:162)