Ορισμένες πτυχές της ζωής και των υψηλών ηθικών προτύπων του Προφήτη ( r )

 

Ο Προφήτης (r) ήταν η επιτομή του καλού χαρακτήρα και της προσωπικής ακεραιότητας. Όταν η Αΐσα ل, μια από τις συζύγους του Προφήτη (r), ρωτήθηκε σχετικά με το χαρακτήρα του Προφήτη (r), απάντησε, «Ο χαρακτήρας του ήταν το Κοράνιο.» (Μούσναντ Άχμαντ: 24601• Σαχίχ Μόσλεμ: 746) Αυτό σημαίνει ότι μετέφρασε τις ευγενείς διδασκαλίες του Κορανίου στην πραγματικότητα.

 

Ταπεινότητα

  • Ο Προφήτης (r) ήταν τόσο ταπεινός που δεν ήθελε οι άνθρωποι να σηκώνονται όρθιοι κατά την άφιξή του και τους απαγόρευσε να το πράξουν. Αν και κανείς δεν ήταν πιο αγαπητός στους ευγενείς συντρόφους του από τον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ (r), δεν σηκώνονταν γι’ αυτόν, όταν τον έβλεπαν να έρχεται, γιατί ήξεραν ότι δεν του άρεσε. (Μούσναντ Άχμαντ: 12345• Μούσναντ Αλ-Μπαζζάρ: 6637)
  • Ο ‘Αντέι ιμπν Χάτιμ, ένας σημαντικός Άραβας, πριν ασπαστεί το Ισλάμ, ήρθε στη Μεδίνα για να μάθει την αλήθεια σχετικά με το Ισλάμ. Αργότερα είπε σχετικά με αυτό, «Καθώς πηγαίνα στο σπίτι του [Προφήτη (r)] είδα εκεί μία γυναίκα και δύο παιδιά –ή ένα παιδί- οι οποίοι βρισκόντουσαν πολύ κοντά στον Προφήτη (r). Τότε ήξερα ότι αυτός (ο Προφήτης (r)) σίγουρα δεν είναι (δηλ. δεν συμπεριφέρεται όπως) ο Χοσρόης ή ο Καίσαρας.» (Μούσναντ Άχμαντ: 19381)
  • Οι ενέργειες και οι κινήσεις του, ενώ βρισκόταν παρέα με τους συντρόφους του χαρακτηρίζονταν από σπιτική απλότητα και απόλυτη ταπεινότητα, τόση που ένας ξένος δεν θα ήταν σε θέση να πει ποιος ήταν. Κάποτε, ένας άντρας ήρθε και είπε, «Ποιος από εσάς είναι ο Μωχάμμαντ;» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 63)
  • Ο Άνας Ιμπν Μάλικ t είπε, «Οποιαδήποτε από τις δούλες της Μεδίνας μπορούσε να κρατήσει το χέρι του Αγγελιοφόρου του Αλλάχ και να τον πάρει όπου επιθυμούσε.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 5724) Η έκφραση «κρατάω το χέρι του Αγγελιαφόρου του Αλλάχ» είναι μια ένδειξη της ακραίας καλοσύνης του και της άμεσης ανταπόκρισής του στους νέους και τους αδύναμους. Αυτή η αναφορά αποκαλύπτει την απόλυτη ταπεινότητα του Προφήτη (r), υπό την έννοια ότι αναφέρει την προθυμία του να ασχοληθεί με τις ανάγκες μερικών από τα πιο ευάλωτα μέλη της κοινωνίας, τις γυναίκες και τις δούλες.
  • Κάποτε ανέφερε, «Ένας άνθρωπος που έχει αλαζονεία έστω στο βάρος ενός ατόμου στην καρδιά του, δεν θα εισέλθει στον Παράδεισο.» (Σαχίχ Μόσλεμ:91)

Έλεος

  • Ο Προφήτης (r) είπε, «Όσοι είναι ελεήμονες θα λάβουν έλεος από τον Παντελεήμονα. Να είστε ελεήμονες σε αυτούς στη γη και θα λάβετε έλεος από Αυτόν που είναι πάνω στους ουρανούς.» (Σούνναν Ατ-Τίρμιδι: 1924, Σούνναν Άμπου Νταούντ: 4941)

Το έλεός του περιέλαβε αμέτρητες πτυχές, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

Έλεος προς στα παιδιά

  • Μια φορά ένας Βεδουίνος ήρθε στον Προφήτη (r) και είπε, «Φιλάτε τα παιδιά σας;», «Εμείς δεν τα φιλάμε.». Ο Προφήτης (r) είπε: «Μπορώ να βάλω το έλεος στην καρδιά σας, αφού ο Αλλάχ το έχει αφαιρέσει;» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 5652• Σαχίχ Μόσλεμ: 2317)

Σε μια άλλη περίπτωση, ένας άνθρωπος είδε τον Προφήτη (r) να φιλά τον εγγονό του, τον Αλ-Χάσαν ιμπν Αλί, και του είπε, «έχω δέκα παιδιά, αλλά ποτέ δεν έχω φιλήσει κάποιο από αυτά.». Ο Προφήτης (r) τον κοίταξε αποδοκιμαστικά και είπε, «Αυτός που δεν δείχνει έλεος στους άλλους δεν θα λάβει έλεος». (Σαχίχ Μόσλεμ: 2318)

  • Μια φορά κουβάλησε την εγγονή του Ζάιναμπ ενώ στεκόταν σε προσευχή, και την έβαζε κάτω απαλά όταν έπεφτε σε πρηνή στάση, και την κουβαλούσε όταν σηκωνόταν. (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 494, Σαχίχ Μόσλεμ: 543)
  • Αν άκουγε ένα μωρό να κλαίει, ενώ η μητέρα του προσευχόταν πίσω του, συντόμευε την προσευχή, έτσι ώστε η μητέρα να μπορέσει να παραστεί στις ανάγκες του μωρού. Ο Αμπού Κατάντα διηγήθηκε πως ο Προφήτης (r) είπε, «Όταν αρχίζω την προσευχή, πάντα σκοπεύω να της δώσω διάρκεια. Ωστόσο, αν ακούσω ένα μωρό να κλαίει, τη συντομεύω, καθώς δεν θέλω να προκαλέσω στη μητέρα του αγωνία.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 675, Σαχίχ Μόσλεμ: 470).

  Έλεος προς τις Γυναίκες

Ο Προφήτης (r) προέτρεψε τους συντρόφους του να φροντίζουν τα κορίτσια και να δείχνουν καλοσύνη σε αυτά. Συνήθιζε να λέει, «Όποιος είναι υπεύθυνος για οποιαδήποτε από αυτά τα κορίτσια και τους φέρεται καλά, αυτά θα είναι ασπίδα για αυτόν κατά του Πυρός.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 5649, Σαχίχ Μόσλεμ: 2629)

Τόνισε ακόμη ότι οι γυναίκες πρέπει να λαμβάνουν τα δικαιώματά τους και να φροντίζονται σωστά και διέταξε τους Μουσουλμάνους να αναλαμβάνουν αυτό το θέμα και να συμβουλεύουν ο ένας τον άλλο για να το καταφέρουν «Να φροντίζετε καλά τις γυναίκες.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 4890)

Ήταν λαμπρό παράδειγμα καλοσύνης για τα μέλη της οικογένειας. Κάποτε κάθισε δίπλα στην καμήλα του και έβαλε το γόνατό του για τη Σαφίγια, μία από τις συζύγους του, ώστε εκείνη να βάλει πάνω το πόδι της, προκειμένου να ανέβει πάνω της. (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 2120) Όποτε τον επισκεπτόταν η κόρη του Φάτιμα σηκωνόταν όρθιος για να την καλωσορίσει, να την πάρει από το χέρι, να την φιλήσει και να την βάλει να καθίσει εκεί που καθόταν ο ίδιος (Σούνναν Άμπου Νταούντ: 5217).

Έλεος στα αδύναμα μέλη της κοινωνίας

  • Ο Προφήτης (r) διέταξε τους ανθρώπους να υποστηρίζουν οικονομικά τα ορφανά και να τα φροντίζουν. Ο Προφήτης (r) είπε, «Εγώ και αυτός που φροντίζει ένα ορφανό θα είμαστε έτσι στον Παράδεισο», και έπειτα έδειξε πως, ενώνοντας το δείκτη και το μέσο δάκτυλο. (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 4998)
  • Θεωρούσε ένα άτομο που φροντίζει μια χήρα ή κάποιον φτωχό σαν πολεμιστής που παλεύει στο δρόμο του Αλλάχ, ή σαν αυτόν που νηστεύει κάθε μέρα και εκτελεί προσευχές όλη τη νύχτα, χωρίς χαλαρότητα. (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 5661• Σαχίχ Μόσλεμ: 2982)
  • Θεωρούσε το να δείχνει κανείς καλοσύνη στα αδύναμα μέλη της κοινωνίας και το να τους χορηγεί τα δικαιώματά τους ισχυρό λόγο για να κερδίσει τη νίκη του Αλλάχ επί του εχθρού καθώς και να αποκτήσει περισσότερα μέσα για την επιβίωσή τους: «Επιδιώκετε την ευχαρίστησή μου μέσω της βόηθειάς σας στους αδύναμους μεταξύ σας, γιατί στ’ αλήθεια δεν λαμβάνετε νίκη ούτε αγαθά (από τον Αλλάχ) παρά μόνο μέσω (της ευλογείας και των επικλίσεων) των αδυνάμων ανάμεσά σας.» (Σούνναν Άμπου Νταούντ: 2594).

 

Έλεος προς τα ζώα

  • Η περιεκτική αίσθηση του ελέους του Προφήτη (r) επεκτείνεται ακόμη και στα ζώα και τα έντομα. Προέτρεψε τους ανθρώπους να δείχνουν καλοσύνη στα ζώα και τους προειδοποίησε να μη τα βλάπτουν ούτε να τα φορτώνουν περισσότερο από ό,τι μπορούν να αντέξουν. Είπε, «Ο Αλλάχ έχει ορίσει να εκτελείτε όλα τα πράγματα με το καλύτερο τρόπο. Έτσι, αν σκοτώνετε, να σκοτώνετε με το καλύτερο τρόπο• και αν σφαγιάζετε, να σφαγιάζετε με το καλύτερο τρόπο. Έτσι αν ένας από εσάς σφαγιάζει ένα ζώο, ας ακονίζει τη λεπίδα του για να μην πονέσει το ζώο.» (Σαχίχ Μόσλεμ: 1955)
  • Κάποτε πρόσεξε ένα ανάχωμα μυρμηγκιών που είχε καεί. «Ποιος έχει βάλει φωτιά σε αυτό;» ρώτησε. Ένας από τους συντρόφους του απάντησε, «Εμείς». «Κανείς δεν πρέπει να τιμωρεί με πυρ, εκτός από τον Κύριο του Πυρός.», δήλωσε επικριτικά. (Σούνναν Άμπου Νταούντ: 2675)

Δικαιοσύνη

  • Ο Προφήτης (r) επικύρωσε τη δικαιοσύνη κάτω από όλες τις συνθήκες και έκρινε με τον Νόμο του Αλλάχ, ακόμη και αν αυτός ήταν ενάντια σε κάποιον από τα στενότερα μέλη της οικογένειάς του, σύμφωνα με την εντολή του Αλλάχ, «Ω, σεις που πιστεύετε! Να είστε σταθεροί στη δικαιοσύνη, ως μάρτυρες στον Αλλάχ, ακόμα κι αν είναι εναντίον σας, ή εναντίον των γονέων σας, ή των συγγενών.» (Σούρατ Αν-Νισά’, 4:135)
  • Όταν κάποιοι από τους συντρόφους του ήρθαν να μεσολαβήσουν για λογαριασμό μίας ευγενούς κυρίας που είχε διαπράξει κλοπή, έτσι ώστε να γλιτώσει την τιμωρία, εκείνος είπε, «Μα Εκείνον στο Χέρι του Οποίου βρίσκεται η ψυχή του Μωχάμμαντ, ακόμη και αν η Φάτιμα, η κόρη του Μωχάμμαντ, διέπραττε κλοπή, θα της έκοβα το χέρι.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 4053• Σαχίχ Μόσλεμ: 1688).
  • Όταν ανάγγειλε όλες τις μορφές τοκογλυφίας (ρίμπα) ως απαγορευμένες, ανέφερε ότι ο πρώτος τόκος που όρισε να διαγραφεί εξ’ ολοκλήρου ήταν αυτός του Αλ-‘Αμπάς ιμπν Αμπντ αλ-Μουττάλιμπ, του ίδιου του τού θείου: «Η πρώτη τοκογλυφία που την αφαιρώ, είναι η τοκογλυφία του Αλ-‘Αμπάς ιμπν Αμπντ αλ-Μουττάλιμπ• θα καταργηθεί, ολόκληρη.» (Σαχίχ Μόσλεμ: 1218).
  • Μια πολιτισμένη και καλλιεργημένη κοινωνία κατά την εκτίμησή του, είναι εκείνη κατά την οποία ο αδύναμος μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά του χωρίς φόβο ή δισταγμό: «Ας ο Αλλάχ να μην εξαγνίσει το έθνος στο οποίο ο αδύναμος δεν μπορεί να διεκδικήσει τα δικαιώματά του χωρίς φόβο ή δισταγμό.» (Σούνναν Ιμπν Μάτζα: 2426)

Καλοκαγαθία και Γενναιοδωρία

  • Ο Προφήτης (r) ήταν ο πιο γενναιόδωρος από όλους τους ανθρώπους, και ήταν πιο γενναιόδωρος ακόμα κατά το μήνα Ραμαντάν όταν τον συναντούσε ο Γαβριήλ• ο Γαβριήλ τον συναντούσε κάθε βράδυ του Ραμαντάν μέχρι το τέλος του μήνα και του δίδασκε το Κοράνιο. Όταν τον συναντούσε ο Γαβριήλ, ήταν πιο γενναιόδωρος στο να κάνει καλό και από ένα φύσημα του ανέμου [που έρχεται με βροχή και ευημερία] (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 1803• Σαχίχ Μόσλεμ: 2308).
  • Ποτέ δεν αρνήθηκε το αίτημα οποιουδήποτε του ζήτησε κάτι. Κάποτε ένας άνδρας ήρθε σ’ αυτόν και του ζήτησε κάτι. Ο Προφήτης του έδωσε ένα κοπάδι πρόβατα που γέμιζαν την περιοχή ανάμεσα σε δύο βουνά. Ο άνδρας ήταν τόσο χαρούμενος που επέστρεψε στο λαό του και τους κάλεσε στο Ισλάμ, λέγοντας, «Ασπαστείτε το Ισλάμ, ο Μωχάμμαντ είναι τόσο γενναιόδωρος, που δίνει σε ελεημοσύνη, χωρίς να φοβάται τη φτώχεια.» (Σαχίχ Μόσλεμ: 2312)
  • Κάποτε έλαβε ογδόντα χιλιάδες ντιρχάμ, κι έτσι έβαλε το ποσό σε ένα χαλί και το έδωσε σε φιλανθρωπία, χωρίς να απορρίπτει κανέναν από αυτούς που του ζήτησαν κάτι μέχρι να διανεμηθεί ολόκληρο το ποσό. (Μουστάντρακ Αλ-Χάκιμ: 5423)
  • Σε μια άλλη περίπτωση, ένας άνδρας τον πλησίασε και έκανε κάποιο αίτημα, και ο Προφήτης (r) είπε, «δεν έχω τίποτα τώρα, αλλά μπορείς να αγοράσεις κάτι στο όνομά μου, και εγώ θα πληρώσω σίγουρα γι’ αυτό όταν πάρω τα χρήματα.». Ο ‘Όμαρ στράφηκε προς αυτόν και είπε, «Ο Αλλάχ δεν έχει καταστήσει υποχρεωτικό για σένα να κάνεις κάτι πέρα από τις δυνατότητές σου.». Αυτό το σχόλιο δεν του άρεσε. Ο άνδρας τότε είπε, «Να ξοδεύεις σε ελεημοσύνη χωρίς να φοβάσαι ότι ο Κύριος του Θρόνου θα μειώσει κάτι από τον πλούτο σου.». Ο Προφήτης (r) χαμογέλασε και το πρόσωπό του έλαμψε από ευτυχία. (Αλ-Αχαντίθ Αλ-Μουχτάρα: 88)
  • Όταν ο Προφήτης (r) επέστρεψε από τη Μάχη της Χουνάιν, μερικοί νέοι Μουσουλμάνοι από τις φυλές των Βεδουίνων οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να πάρουν το μερίδιό τους από τα λάφυρα του πολέμου τον ακολούθησαν. Ήταν τόσοι πολλοί στο σημείο που τον έκαναν να φτάσει σε ένα δέντρο που έχει αγκάθια και ο μανδύας του πιάστηκε στο δέντρο από τα αγκάθια. «Δώσε μου το μανδύα μου», είπε, «γιατί αν είχα τόσες καμήλες όσες και τα δέντρα εδώ γύρω, θα τα μοίραζα όλα μεταξύ σας, και δεν θα με λέγατε ούτε τσιγκούνη, ούτε ψεύτη, ούτε δειλό.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 2979)

Είθε η ειρήνη και οι ευλογίες του Αλλάχ να είναι στον Προφήτη Μωχάμμαντ, καθώς είναι πράγματι η επιτομή του εξαίρετου ηθικού χαρακτήρα σε όλες τις πτυχές της ζωής.