Η Ένδυση από μια Ισλαμική Οπτική

Οι Μουσουλμάνοι απαιτείται να δίνουν προσοχή στην εμφάνισή τους, και να βεβαιώνονται πως τα ρούχα τους είναι όμορφα και καθαρά, ιδιαίτερα όταν συναναστρέφονται με άλλους και όταν τελούν προσευχές, όπως αναφέρει το Κοράνιο, «Ω! Παιδιά του Αδάμ! Να στολίζεστε (να φοράτε καθαρά και καλά ρούχα) όταν πάτε σε οποιοδήποτε τζαμί.». (Σούρατ Αλ-’Α‘ράφ, 7:31)

Ο Αλλάχ έχει επιτρέψει στους ανθρώπους να φοράνε ωραία ρούχα και να έχουν καλή εμφάνιση, καθώς αυτό αποτελεί μία από τις πτυχές μνημόνευσης των ευλογιών του Αλλάχ πάνω τους. Όπως αναφέρει το Κοράνιο, «Πες (ω Μωχάμμαντ): «Ποιος απαγόρευσε το στόλισμα με ενδύματα που δόθηκαν από τον Αλλάχ, τα οποία Αυτός δημιούργησε για τους δούλους Του, και Ατ-Ταγιμπάτ [κάθε είδους Χαλάλ (νόμιμα)] φαγητά;». Πες: «Αυτά είναι, στη ζωή αυτού του κόσμου γι’ αυτούς που πιστεύουν, (και) αποκλειστικά γι’ αυτούς την Ημέρα της Ανάστασης (οι άπιστοι δε θα έχουν μερίδιο σ’ αυτά).». Έτσι εξηγούμε τα Αγιάτ (Ισλαμικούς Νόμους) Μας με λεπτομέρεια για τους ανθρώπους που έχουν γνώση.». (Σούρατ Αλ-’Α‘ράφ, 7:32)

Η ενδυμασία προσφέρει στους ανθρώπους αμέτρητα οφέλη

Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία που θεσπίζει κανόνες με βάση τις επιταγές της καθαρής έμφυτης φύσης όλων των ανθρώπων (φίτρα), της απλής λογικής και της υγιούς λογικής.

Ο Γενικός Κανόνας Αναφορικά με την Ενδυμασία

Ο Γενικός Κανόνας Αναφορικά με την Ενδυμασία και το στολισμό των Μουσουλμάνων ότι όλα τα είδη ένδυσης είναι νόμιμα:

Πράγματι, το Ισλάμ δεν απαιτεί από τους Μουσουλμάνους να φορούν ένα ορισμένο είδος ένδυσης. Θεωρεί όλα τα είδη ένδυσης νόμιμα εφόσον αυτά εξυπηρετούν τους απαιτούμενους σκοπούς, χωρίς να υπερβαίνουν τα όρια που καθορίζονται από το Ισλάμ στο θέμα αυτό.

Ο Προφήτης (r) φορούσε το ίδιο είδος ρούχων που επικρατούσε στην εποχή του και δεν διέταξε τους Μουσουλμάνους να φορέσουν ένα συγκεκριμένο είδος ένδυσης. Τους προειδοποίησε ενάντια σε ορισμένα μόνο χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τα ρούχα, καθώς ο γενικός κανόνας του ισλαμικού νόμου που αφορά τις συναναστροφές γενικά, συμπεριλαμβανομένων των ενδυμάτων, είναι ότι όλα επιτρέπονται, εκτός αν υπάρχουν στοιχεία που δηλώνουν το αντίθετο• αυτό σημαίνει ότι τίποτα δεν θεωρείται απαγορευμένο, παρά μόνο με στοιχεία, σε αντίθεση με τις πράξεις λατρείας, όπως η προσευχή και η νηστεία, οι οποίες διέπονται από την αρχή του περιορισμού, από το γεγονός ότι νομικά υπεύθυνοι άνθρωποι δεν πρέπει να εκτελούν οποιαδήποτε πράξη λατρείας, εκτός εάν γίνει σαφές σε αυτούς ότι έχει οριστεί και εγκριθεί από τον Ίδιο τον Αλλάχ, και έτσι καμία πράξη λατρείας δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς κειμενικές αποδείξεις από το Κοράνιο και τη Σούννα του Προφήτη (r). Ο Προφήτης (r) είπε, «Φάτε, δώστε ελεημοσύνη και ντυθείτε αλλά χωρίς υπερβολή ή αλαζονεία.» (Σούνναν Αν-Νασά’ι: 2559)

Το Ισλάμ δεν απαιτεί από τους Μουσουλμάνους να φορούν ένα ορισμένο είδος ένδυσης, και συνίσταται οι Μουσουλμάνοι να φοράνε τα ίδια ενδύματα που φοριούνται στη χώρα που ζουν καθώς συμφωνεί με τους Ισλαμικούς κανόνες.

Απαγορευμένα Είδη Ένδυσης

1. Ένδυση που αποκαλύπτει τα απόκρυφα μέρη: οι Μουσουλμάνοι καλούνται να καλύψουν τα απόκρυφα μέρη τους με τα κατάλληλα ρούχα, όπως αναφέρει το Κοράνι, «Ω, παιδιά του Αδάμ! Στ’ αλήθεια, σας διαθέσαμε ρουχισμό για να κρύψετε τα απόκρυφα σημεία σας.» (Σούρατ Αλ-’Α‘ράφ, 7:26) Το Ισλάμ έχει καθορίσει τα πρότυπα της σεμνότητας για τους άνδρες και τις γυναίκες. Για τους άνδρες, η ελάχιστη έκταση που πρέπει να καλυφθεί είναι μεταξύ του ομφαλού και του γονάτου. Για τις γυναίκες που βρίσκονται στην παρουσία ανδρών που δεν είναι συγγενείς τους, πρέπει να καλύπτουν ολόκληρο το σώμα τους εκτός από το πρόσωπο και τα χέρια τους. Το Ισλάμ ορίζει επίσης ότι τα ρούχα θα πρέπει να είναι αρκετά φαρδιά για να καλύψουν το σώμα σωστά. Ως εκ τούτου, τα πολύ στενά και διαφανή ρούχα δεν επιτρέπονται στο Ισλάμ. Στην πραγματικότητα, ο Προφήτης (r) προειδοποίησε εκείνους τους ανθρώπους που δεν τηρούν τη σεμνότητα κατά την ένδυση, αποκαλώντας τους «ανάμεσα στους τύπους ανθρώπων του Πυρός της Κολάσεως», μεταξύ των οποίων είναι και «οι γυναίκες που είναι ντυμένες και όμως γυμνές.»
2. Ένδυση που μοιάζει ή μιμείται το αντίθετο φύλο: Αυτό το είδος ρουχισμού απαγορεύεται ρητά στο Ισλάμ και το να το φοράει κανείς θεωρείται μία από τις μεγάλες αμαρτίες. Αυτή η μίμηση μπορεί να επεκταθεί ώστε να περιλάβει μίμηση του τρόπου ομιλίας, περπατήματος και κίνησης, καθώς ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ (r) καταράστηκε τους άνδρες που φορούν γυναικεία ρούχα και τις γυναίκες που φορούν ανδρικά ρούχα. (Σούνναν Άμπου Νταούντ: 4098). Καταράστηκε, επίσης, τους άνδρες που κάνουν τους εαυτούς τους να μοιάζουν σαν γυναίκες και τις γυναίκες που κάνουν τους εαυτούς τους να μοιάζουν με άνδρες. (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 5546). Κατευθύνοντας τους άνδρες και τις γυναίκες να τηρούν διαφορετικούς τρόπους ένδυσης, το Ισλάμ λαμβάνει υπόψη τις βιολογικές διαφορές ανάμεσά τους και τους ενθαρρύνει να δρουν σύμφωνα με τις επιταγές του ορθού λόγου και της αγνής εσωτερικής φύσης όλων των ανθρώπων (φίτρα).

   Απαγορεύεται να φορούν ρούχα που περιλαμβάνουν απομίμηση της ενδυμασίας που παραδοσιακά φοριέται από μη-Μουσουλμάνους ή ρούχα θρησκευτικής σημασίας.

   
3. Ένδυση που περιλαμβάνει μίμηση ενδυμασίας που παραδοσιακά φοριέται από μη μουσουλμάνους, όπως το είδος των ενδυμάτων που φοριούνται από τους μοναχούς και τους ιερείς καθώς και το να φοράει σταυρό. Αυτό περιλαμβάνει επίσης ενδυμασία που είναι ειδική για μια συγκεκριμένη θρησκεία, καθώς ο Προφήτης (r) είπε, «Όποιος μιμείται ένα λαό είναι ένας από αυτούς.». (Σούνναν Άμπου Νταούντ: 4031) Αυτή η μίμηση επεκτείνεται στo να φοράει ενδυμάτα με θρησκευτική σημασία. Η μίμηση αυτού του είδους αποτελεί σημάδι αδυναμίας και έλλειψης εμπιστοσύνης στην αλήθεια που υιοθετεί κανείς. Η μίμηση εδώ δεν περιλαμβάνει την ενδυμασία που είναι κυρίαρχη στη χώρα κάποιου, ακόμη και αν αυτή η ενδυμασία φοριέται από την πλειοψηφία των μη-μουσουλμάνων, καθώς ο Προφήτης (r) συνήθιζε να φορά ρούχα που ήταν κοινά μεταξύ των Κουράις ειδωλολατρών με την εξαίρεση των ειδών ένδυσης που απαγορεύονται ρητά.
4. Ενδυμασία που φοριέται με αλαζονεία και έπαρση: Ο Προφήτης (r) είπε, «Κανείς που να έχει αλαζονεία στο βάρος έστω και ενός ατόμου στην καρδιά του δεν θα εισέλθει στον Παράδεισο.» (Σαχίχ Μόσλεμ: 91) Για το λόγο αυτό το Ισλάμ προειδοποιεί ενάντια στο να σύρονται τα ενδύματα ενός άντρα στο έδαφος λόγω αλαζονείας. Ο Προφήτης (r) είπε, «Όποιος σέρνει το ένδυμά του στο έδαφος λόγω αλαζονείας, ο Αλλάχ δεν θα τον κοιτάξει καν κατά την Ημέρα της Ανάστασης.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 3465, Σαχίχ Μόσλεμ: 2085). Το Ισλάμ προειδοποιεί επίσης ενάντια στα επονομαζόμενα λιμπάς ασ-Σούχρα. Στην πραγματικότητα, αυτός ο όρος αναφέρεται σε έναν αριθμό πραγμάτων που αφορούν κάθε είδους παράξενη ενδυμασία που έχει κάποιες συγκεκριμένες ιδιότητες που ελκύουν την προσοχή του κοινού, κάνοντας γνωστό στο κοινό αυτόν που τα φοράει. «Διαβόητη ένδυση» λόγω του είδους ή του φανταχτερού και αποκρουστικού χρωματός του. Κάθε είδος ρουχισμού που κάνει εκείνον που το φορά αντικείμενο υπερηφάνειας και φήμης, και που ελκύει υπερβολική προσοχή προς το πρόσωπό του. Ο Προφήτης (r) είπε: «Όποιος φορά ρούχα Σούχρα σ’ αυτόν τον κόσμο, ο Αλλάχ θα τον κάνει να φορά ρούχα ταπείνωσης την Ημέρα της Κρίσεως.». (Μούσναντ Άχμαντ: 5664, Σούναν Ιμπν Μάντζα: 3607)

   Η υπερβολική ενδυμασία είναι απαγορευμένη, αλλά αυτό ποικίλλει από το ένα άτομο στο άλλο ανάλογα με το εισόδημά του και τις οικονομικές υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρώσει κανείς.

   
5. Μεταξωτά ενδύματα ή ενδύματα στολισμένα με χρυσό ή μετάξι, για τους άνδρες: Κάποτε, ο Προφήτης (r) είπε, αναφερόμενος στο χρυσό και στο μετάξι: «Αυτά είναι απαγορευμένα για τους άνδρες οπαδούς μου, μα επιτρέπονται για τις γυναίκες». (Σούνναν Ιμπν Μάντζα : 3595, Σούναν Αμπού Νταούντ: 4057) Με το μετάξι εννοείται το καθαρό μετάξι που λαμβάνεται από το κουκούλι του μεταξοσκώληκα.
6. Υπερβολική ενδυμασία: Ο Προφήτης (r) κάποτε είπε, «Φάτε, δώστε ελεημοσύνη και ντυθείτε αλλά χωρίς υπερβολή ή αλαζονεία.» (Σούνναν Αν-Νασά’ι: 2559) Ο τρόπος ένδυσης, ωστόσο, διαφέρει από το ένα άτομο στο άλλο, ανάλογα με την κοινωνική θέση του ατόμου. Εάν ένα πρόσωπο είναι πλούσιο, μπορεί να αγοράσει ρούχα που ένα φτωχό άτομο δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει, δεδομένων του μηνιαίου εισοδήματός του, της οικονομικής θέσης του και άλλων οικονομικών υποχρεώσεων που πρέπει να εκπληρώσει. Ενώ ένα ρούχο μπορεί να θεωρηθεί ως μορφή υπερβολής για ένα φτωχό άτομο, μπορεί να μην θεωρηθεί ως τέτοια για ένα πλούσιο άτομο.