Εξαπάτηση από Άγνοια και Αβεβαιότητα (Γάραρ)

Ένα συμβόλαιο που βασίζεται στην αβεβαιότητα και την άγνοια (γάραρ) είναι αυτό το οποίο περιλαμβάνει κάποια άγνωστη λεπτομέρεια ή παραθυράκι, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε διαφωνίες, συγκρούσεις και διαφορές μεταξύ των μερών της σύμβασης ή θα οδηγήσει το ένα από αυτά να αδικήσει το άλλο.

Το Ισλάμ έχει απαγορεύσει αυστηρά αυτό το είδος συμβολαίων, προκειμένου να εμποδίσει το δρόμο για διαφορές και όλες τις μορφές της αδικίας. Στην πραγματικότητα, αυτό δηλώνει ότι απαγορεύονται ακόμη και αν πρόκειται για κάποια αποδεκτή πρακτική μεταξύ των ανθρώπων, καθώς ο Προφήτης (r) έχει απαγορεύσει τις πωλήσεις που περιλαμβάνουν εξαπάτηση μέσω άγνοιας. (Σαχίχ Μόσλεμ: 1513)

Παραδείγματα συμβολαίων πώλησης που περιλαμβάνουν εξαπάτηση μέσω άγνοιας

1. Η πώληση καρπών πριν ωριμάσουν και πριν να είναι έτοιμοι για συγκομιδή. Πράγματι, ο Προφήτης (r) έχει απαγορεύσει τέτοιο είδος πώλησης, καθώς υπάρχει περίπτωση οι καρποί να σαπίσουν και να μην ωριμάσουν ποτέ.
2. Πληρωμή ενός ορισμένου χρηματικού ποσού για την αγορά ενός κουτιού χωρίς να γνωρίζουν αν το περιεχόμενό του έχει αξία ή όχι.

Περιστάσεις υπό τις οποίες μπορεί η γάραρ (άγνοια και αβεβαιότητα) να επηρεάσει το συμβόλαιο

Η άγνοια και αβεβαιότητα (γάραρ) μπορεί να επηρεάσουν τη σύμβαση και να την καταστήσουν ανεπίτρεπτη μόνο αν η σύμβαση περιλαμβάνει αυτά σε μεγάλο βαθμό και εφόσον σχετίζονται με το αντικείμενο της σύμβασης.

Ως εκ τούτου, ένας Μουσουλμάνος μπορεί να αγοράσει ένα σπίτι, ακόμη και αν ο ίδιος δεν γνωρίζει καλά τέτοια πράγματα όπως το είδος των δομικών υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του σπιτιού και το είδος της βαφής που χρησιμοποιείται για το βάψιμο, καθώς μια τέτοια άγνοια είναι μάλλον ασήμαντη και δεν επηρεάζει το αντικείμενο της σύμβασης.

Αδικία και Παράνομη Κατάχρηση της Ιδιοκτησίας Άλλων Ανθρώπων

Η παράνομη κατάχρηση της ιδιοκτησίας των ανθρώπων, ανεξαρτήτως του πόσο μικρή μπορεί να είναι αυτή η ιδιοκτησία, αποτελεί μία από τις πιο απεχθείς αμαρτίες στο Ισλάμ.

Η αδικία αποτελεί μία από τις πιο ειδεχθείς πράξεις ενάντια στην οποία το Ισλάμ έχει ρητά προειδοποιήσει. Ο Προφήτης (r) είπε αναφορικά με αυτό, «Να φυλάγεστε από την αδικία, καθώς πράγματι, η αδικία θα είναι σκοτάδια κατά την Ημέρα της Κρίσης.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 2315• Σαχίχ Μόσλεμ: 2579). Πράγματι, το Ισλάμ θεωρεί την άδικη και παράνομη κατάχρηση της ιδιοκτησίας των ανθρώπων, ανεξαρτήτως του πόσο μικρή μπορεί να είναι αυτή η ιδιοκτησία, μία από τις πιο απεχθείς αμαρτίες και προειδοποιεί αυτούς που τη διαπράττουν για αυστηρή τιμωρία στη Μέλλουσα Ζωή. Όπως είπε ο Προφήτης (r), «Αν κάποιος πάρει μια έκταση γης ακόμη και στο μέγεθος μιας παλάμης άδικα, η προέκτασή της προς τα κάτω (προς το κέντρο της γης) στις εφτά γαίες (υπάρχουν εφτά γαίες όπως υπάρχουν εφτά ουρανοί) θα δεθεί γύρω από το λαιμό του την Ημέρα της Ανάστασης.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 2321, Σαχίχ Μόσλεμ: 1610)

Παραδείγματα από μορφές αδικίας που διαπράττονται σε εμπορικές συναλλαγές

1. Ο εξαναγκασμός: Μια συναλλαγή που διεξάγεται υπό εξαναγκασμό οποιασδήποτε μορφής, ακυρώνει εντελώς τη σύμβαση. Πράγματι, η αμοιβαία συναίνεση μεταξύ των μερών της σύμβασης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εγκυρότητα της εμπορικής συναλλαγής, όπως είπε ο Προφήτης (r), «Η πώληση είναι αυτή που γίνεται μέσω αμοιβαίας συναίνεσης.» (Σούνναν Ιμπν Μάτζα: 2185)
2. Η ανεντιμότητα: η εξαπάτηση άλλων ανθρώπων ώστε να πάρει κανείς την περιουσία τους άδικα είναι μία από τις μεγαλύτερες αμαρτίες, όπως είπε ο Προφήτης (r), «Όποιος μας εξαπατά, δεν είναι ένας από εμάς.». (Σαχίχ Μόσλεμ: 101) Κάποτε, ενώ ο Προφήτης (r) περπατούσε στην αγορά, πέρασε από ένα σωρό με όσπρια και έβαλε το χέρι του μέσα σε αυτόν. Νιώθοντας νερό στα δάχτυλά του, στράφηκε προς τον πωλητή των τροφίμων και είπε, «Τι είναι αυτό;». «Έπεσε πάνω του η βροχή, Αγγελιαφόρε του Αλλάχ», απάντησε. «Γιατί δεν βάζετε την υγρή τροφή στην κορυφή του σωρού, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να το δουν;», είπε ο Προφήτης επικριτικά, «Όποιος μας εξαπατά, δεν είναι ένας από εμάς.». (Σούνναν Ατ-Τίρμιδι: 1315)

   Ο Προφήτης (ﷺ) έχει καταραστεί αυτούς που δωροδοκούν και όσους αποδέχονται την δωροδοκία.

   
3. Κατάχρηση του νόμου: Κάποιοι επιτήδειοι, κατά την παρουσίαση υποθέσεών τους στο δικαστήριο, μιλούν με μελιστάλαχτη χροιά και με πειστικό τρόπο, ώστε να πάρουν την ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων άδικα, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι, ακόμη και αν ο δικαστής κρίνει υπέρ τους, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μετατρέψει το ψέμα σε αλήθεια. Απευθυνόμενος μια φορά σε ορισμένους από τους συντρόφους του, ο Προφήτης (r) είπε, «Εγώ είμαι μόνο άνθρωπος, και οι διάδικοι έρχονται σε μένα για την επίλυση των διαφορών τους. Μπορεί κάποιος από σας να παρουσιάσει την υπόθεσή του πιο εύγλωττα και με πιο πειστικό τρόπο από τον αντίπαλό του, και γι’ αυτό μπορεί να θεωρήσω πως έχει δίκιο και έτσι να περάσει μια απόφαση υπέρ του με βάση αυτά που έχω ακούσει. Ως εκ τούτου, αν δώσω ποτέ μου το δίκαιο ενός Μουσουλμάνου σε άλλον κατά λάθος [ενώ ο ίδιος ξέρει ότι έχει άδικο], τότε αυτός που έχει άδικο δεν πρέπει να το πάρει, γιατί ουσιαστικά του δίνω μόνο ένα κομμάτι του Πυρός.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 6748, Σαχίχ Μόσλεμ: 1713)
4. Δωροδοκία: Η δωροδοκία είναι ένα χρηματικό ποσό που δίνεται ή μια υπηρεσία που παρέχεται, προκειμένου να επηρεάσει την κρίση ή τη συμπεριφορά ενός ατόμου σε μια θέση εμπιστοσύνης και έτσι να πάρει κάτι παράνομα. Το Ισλάμ θεωρεί ότι η δωροδοκία είναι μία από τις πιο αποτρόπαιες μορφές αδικίας και τις πιο ειδεχθείς αμαρτίες. Ο Προφήτης (r) έχει καταραστεί αυτούς που δωροδοκούν και όσους αποδέχονται την δωροδοκία. (Σούνναν Ατ-Τίρμιδι: 1337).

Όταν η δωροδοκία εξαπλώνεται, καταστρέφεται η ίδια η δομή της κοινωνίας και επηρεάζεται η ανάπτυξη και η ευημερία της.

Ποιος είναι ο Ισλαμικός κανονισμός για κάποιον που έχει πάρει την ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων άδικα ή παράνομα πριν τον ασπασμό του Ισλάμ;

Εάν ένα άτομο ασπάζεται το Ισλάμ, ενώ έχει ακόμα στην κατοχή του χρήματα που έχουν αποκτηθεί ως αποτέλεσμα εξαπάτησης ή επίθεσης σε άλλους μέσω κλοπής ή υπεξαίρεσης, για παράδειγμα, τότε θα πρέπει να τα επιστρέψει στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, εφ’ όσον τους γνωρίζει και μπορεί να πράξει αυτό χωρίς να υποστεί βλάβη.

Ακόμα και αν έχει διαπράξει μια τέτοια αδικία πριν να ασπαστεί το Ισλάμ, τα χρήματα που έχει λάβει από τους άλλους ανθρώπους παρανόμως εξακολουθούν να είναι στην κατοχή του και έτσι πρέπει να επιστραφούν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους, όπως αναφέρει το Κοράνι, «Στ’ αλήθεια, ο Αλλάχ σας διατάζει να επιστρέψετε τα καταπιστεύματα στους δικαιούχους τους.» (Σούρατ Αν-Νισά’, 4:58)

Εάν, ωστόσο, ο ίδιος δεν γνωρίζει τους νόμιμους ιδιοκτήτες, αφού έχει εξαντλήσει όλους τους πιθανούς τρόπους για να μάθει ποιοι είναι, μπορεί να απαλλαγεί από αυτά, δίνοντας τα σε φιλανθρωπία.

Τζόγος

Τι Είναι ο Τζόγος;

Ο τζόγος είναι η πράξη του να διακινδυνεύσει κανείς τα χρήματα του για την έκβαση ενός τυχερού παιχνιδιού. Με αυτόν τον τρόπο, ένα άτομο διακινδυνεύει χρήματα με τη συμφωνία πως ο ίδιος ή κάποιος άλλος θα λάβει κάτι αξίας σε περίπτωση συγκεκριμένου αποτελέσματος. Με απλά λόγια, ο τζόγος περιλαμβάνει στοιχήματα που πρέπει να καταλήξουν σε κέρδος ή ζημία, και ο τζογαδόρος κερδίζει αποκλειστικά από την απώλεια ενός άλλου ατόμου.

Ο Ισλαμικός Κανονισμός για το Τζόγο

Ο τζόγος απαγορεύεται ρητά, όπως υποστηρίζεται από πολλές κειμενικές αποδείξεις του Κορανίου και των παραδόσεων του Προφήτη (r), συμπεριλαμβανομένων των εξής:

1. Ο Αλλάχ θεωρεί την αμαρτία της εμπλοκής σε τυχερά παιχνίδια πολύ μεγαλύτερη από το κέρδος που αποκτάται από αυτήν, όπως αναφέρει το Κοράνι, «Σε ρωτούν (Ω, Μωχάμμαντ) για το αλκοόλ και το τζόγο. Πες, ‘Υπάρχει και στα δύο μεγάλη αμαρτία, και (κάποια) οφέλη για τους ανθρώπους, μα η αμαρτία τους είναι μεγαλύτερη από το όφελός τους.’» (Σούρατ Αλ-Μπάκαρα, 2: 219).
2. Ο Αλλάχ τον θεωρεί είδος ακαθαρσίας και αποστροφής εξαιτίας των επιζήμιων συνεπειών στο άτομο και στην κοινωνία και διατάζει τον πιστό να τον αποφεύγει καθώς σπέρνει έχθρα και μίσος μεταξύ τους και τους απομακρύνει από τη μνημόνευση του Αλλάχ και την προσευχή, όπως αναφέρει το Κοράνιο, «Ω, εσείς που πιστεύετε! Στ’ αλήθεια το αλκοόλ, τα τυχερά παιχνίδια, οι Αλ-Ανσάμπ (οι πέτρες που βρίσκονταν κοντά στην Κά‘μπα, τις οποίες οι ειδωλολάτρες θεωρούσαν ιερές, και στις οποίες θυσίαζαν ζώα) και οι Αλ-Αζλάμ (η πρακτική του τραβήγματος ανάμεσα σε τρία μαντικά βέλη ως συμβουλή για τις μελλοντικές τους αποφάσεις), είναι απεχθής αμαρτία από το έργο του Σατανά. Έτσι να απέχετε από αυτό, μήπως και επιτύχετε. Στ’ αλήθεια ο Σατανάς θέλει μόνο να σπείρει την εχθρότητα και το μίσος μεταξύ σας με το αλκοόλ και με τα τυχερά παιχνίδια, για να σας εμποδίσει από τη μνημόνευση του Αλλάχ κι από την προσευχή. Έτσι, μήπως θα σταματήσετε;» (Σούρατ Αλ-Μά’ιντα, 5:90-1)

Επιζήμιες Συνέπειες του Τζόγου στο Άτομο και στην Κοινωνία

Ο τζόγος έχει πολλές αρνητικές συνέπειες για το άτομο και την κοινωνία συμπεριλαμβανομένων των εξής:

1. Σπέρνει την έχθρα και το μίσος στους τζογαδόρους, καθώς όταν παίζουν φίλοι και ο ένας από αυτούς κερδίζει και παίρνει τα χρήματά τους, αναμφίβολα οι άλλοι θα νιώσουν μίσος για αυτόν και θα του κρατήσουν κακία και μπορεί ακόμη να συνωμοτήσουν εναντίον του και να τον βλάψουν. Αυτό είναι γνωστό γεγονός που βασίζεται σε παρατήρηση. Το Κοράνιο αναφέρει γι’ αυτό, «Στ’ αλήθεια ο Σατανάς θέλει μόνο να σπείρει την εχθρότητα και το μίσος μεταξύ σας με το αλκοόλ και με τα τυχερά παιχνίδια.». Επιπλέον, αποσπά το άτομο από τις υποχρεωτικές προσευχές και τη μνημόνευση του Αλλάχ, όπως αναφέρει το Κοράνιο σχετικά με την ακούραστη προσπάθεια του Σατανά να παρουσιάσει το τζόγο ως κάτι καλό για τον άνθρωπο, «για να σας εμποδίσει από τη μνημόνευση του Αλλάχ κι από την προσευχή.» (Σούρατ Αλ-Μά’ιντα, 5:90-1)
2. Καταστρέφει την περιουσία και οδηγεί τους παίκτες να υποστούν μεγάλες οικονομικές απώλειες και προσωπικά ή νομικά προβλήματα
3. Η συγκίνηση του παιχνιδιού και η δυνατότητα κέρδους μετατρέπεται σε εθισμό. Αν ο παίκτης κερδίζει, γίνεται πιο άπληστος και παρασύρεται, αισιόδοξος για την απόκτηση περισσότερων παράνομων κερδών. Αν χάσει, δεν εγκαταλείπει εύκολα και συνεχίζει τα τυχερά παιχνίδια, με την ελπίδα να πάρει πίσω ό,τι έχει χαθεί. Τόσο το κέρδος όσο και η απώλεια στέκονται εμπόδιο στο δρόμο της παραγωγικής εργασίας και αποτελούν ένα αναδυόμενο κακό που καταστρέφει την κοινωνία.