Η Γιορτή της Θυσίας (‘Είντ αλ-Άντχα)

Η Γιορτή της Θυσίας (‘Είντ αλ-Άντχα) αποτελεί τη δεύτερη Ισλαμική γιορτή, η οποία γιορτάζεται την δέκατη ημέρα του σεληνιακού μήνα Δη αλ-Χίτζα, του δωδέκατου μήνα του Ισλαμικού ημερολογίου, έχει πολυάριθμα οφέλη συμπεριλαμβανομένων των εξής:

  1. Είναι μία από τις καλύτερες ημέρες του χρόνου, όντας ανάμεσα στις πρώτες δέκα ημέρες του σεληνιακού μήνα Δη αλ-Χίτζα, όπως είπε ο Προφήτης (r), «Δεν υπάρχουν μέρες κατά τις οποίες οι καλές πράξεις να είναι πιο αγαπητές στον Αλλάχ από αυτές τις δέκα ημέρες [του Δη αλ-Χίτζα].». Οι σύντροφοί του ρώτησαν, «Ούτε καν το τζιχάντ στο δρόμο του Αλλάχ;». Εκείνος απάντησε, «Ούτε καν το τζιχάντ στο δρόμο του Αλλάχ, εκτός αν κάποιος βγει για τζιχάντ, θυσιάζοντας τόσο τη ζωή όσο και την ιδιοκτησία του, και επιστρέφει χωρίς κανένα από τα δύο.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 926• Σούνναν Ατ-Τίρμιδι: 757).
  2. Είναι «η μέρα του μεγάλου προσκυνήματος» κατά την οποία διεξάγονται οι πιο ύψιστες και σημαντικές τελετές του Χατζ, όπως η περιφορά γύρω από την Κά‘μπα (Ταουάφ), ο σφαγιασμός ζώων προς θυσία και η ρίψη πετρών στους μεγαλύτερους πυλώνες στο Μένα, γνωστό και ως Τζάμρατ αλ-‘Άκαμπα.

Τι Πρέπει να Γίνεται την Ημέρα ‘Είντ Αλ-Άντχα;

Εκείνη την ημέρα, ένας Μουσουλμάνος που δεν τελεί χατζ εμπλέκεται στις ίδιες δραστηριότητες που κάνει συνήθως κατά τη Γιορτή της Διακοπής της Νηστείας (‘Είντ αλ-Φιτρ), με εξαίρεση την καταβολή της Ζακάτ αλ-Φιτρ που αφορά μόνο στην ‘Είντ αλ-Φιτρ.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ‘Είντ αλ-Άντχα είναι ο σφαγιασμός ενός ζώου προς θυσία, η οποία θεωρείται ιδιαίτερα επιθυμητή ως πράξη λατρείας.

Το Ουντχίγια, ή ζώο προς θυσία, αναφέρεται σε όλα τα ποιμενικά ζώα (πρόβατα, αγελάδες ή καμήλες) που σφαγιάζονται κατά τη διάρκεια της Γιορτής της Θυσίας (‘Είντ αλ-Άντχα) με την πρόθεση της αναζήτησης εγγύτητας στον Αλλάχ. Η ώρα της προσφοράς θυσίας ξεκινά μετά την προσευχή ‘Είντ αλ-Άντχα και διαρκεί μέχρι τη δύση του ηλίου της 13ης μέρας του Δη αλ-Χίτζα. Όπως αναφέρει το Κοράνιο, «Γι’ αυτό προσευχήσου στον Κύριό σου (αφοσιωμένος προς Αυτόν και μόνο) και πρόσφερε θυσία (για τους φτωχούς, για Χάρη του Αλλάχ και μόνο).» (Σούρατ Αλ-Κάουθαρ, 108:2). Η προσευχή που αναφέρεται εδώ ερμηνεύεται ως η προσευχή ‘Είντ αλ-Άντχα και η θυσία ως το ουντχίγια ή ζώο προς θυσία.

Ο Ισλαμικός κανονισμός αναφορικά με το ουντχίγια:

Ο σφαγιασμός ενός ζώου προς θυσία κατά τη διάρκεια της Γιορτής της Θυσίας (‘Είντ αλ-Άντχα) αποτελεί πρακτική που έκανε τακτικά ο Προφήτης (r) (σούννα μου’ακάντα) για αυτό όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν θα ανταμειφθούν αν το κάνουν. Η κεφαλή του νοικοκυριού μπορεί να προσφέρει θυσία για τον ίδιο αλλά και εκ μέρους των εξαρτώμενων μελών του. Ένας Μουσουλμάνος που έχει την πρόθεση να προσφέρει μια θυσία πρέπει να απέχει από το να κόψει τα μαλλιά του ή τα νύχια του από την πρώτη ημέρα του Δη αλ-Χίτζα μέχρι να σφαγιάσει ένα ζώο προς θυσία κατά την 10η του Δη αλ-Χίτζα.

Οι Προϋποθέσεις που Πρέπει να Πληροί το Ζώο Προς Θυσία

  1. Δεν είναι νόμιμο να προσφέρει κανείς θυσία οποιουδήποτε άλλου ζώου ή πουλιού εκτός από ποιμενικό ζώο, δηλαδή πρόβατο, αγελάδα ή καμήλα. Ένα πρόβατο ή μία αίγα θα είναι αρκετή για να θυσιαστεί για έναν άνδρα και το νοικοκυριό του, και εφτά διαφορετικά νοικοκυριά μπορούν να μοιραστούν στη θυσία μια αγελάδα ή μία καμήλα.
  2. Το ζώο προς θυσία πρέπει να έχει τη σωστή ηλικία. Ένα πρόβατο πρέπει να είναι τουλάχιστον έξι μηνών, μια αίγα ενός έτους, μια αγελάδα δύο ετών και μια καμήλα πέντε ετών.
  3. Πρέπει να είναι απαλλαγμένο από προφανείς ατέλειες, καθώς ο Προφήτης (r) είπε, «Υπάρχουν τέσσερα [είδη ζώων] που δεν κάνουν για θυσία: ένα μονόφθαλμο ή τυφλό ζώο η ατέλεια του οποίου είναι εμφανής, ένα άρρωστο ζώο η αρρώστια του οποίου είναι εμφανής, ένα κουτσό ζώο η αναπηρία του οποίου είναι εμφανής και ένα τόσο αδύνατο ζώο που δεν έχει ούτε μυελό στα οστά του.» (Σούνναν Αν-Νασά’ι: 4371• Σούνναν Ατ-Τίρμιδι: 1497).

Τι Πρέπει να Γίνεται με το Ζώο Προς Θυσία;

  • Απαγορεύεται να πωληθεί οποιοδήποτε μέρος του ζώου προς θυσία.
  • Συνίσταται να χωρίζεται σε τρία μέρη: ένα τρίτο για κατανάλωση, ένα τρίτο για να δοθεί ως δώρο και ένα τρίτο ως ελεημοσύνη στους φτωχούς και τους ενδεείς.
  • Επιτρέπεται να εξουσιοδοτήσει κανείς κάποιον άλλον να σφαγιάσει ένα ζώο εκ μέρους του, όπως αξιόπιστα φιλανθρωπικά σωματεία που αναλαμβάνουν το σφαγιασμό ζώων προς θυσία και τη διανομή τους στους ενδεείς.

Επίσκεψη στη Μεδίνα

Μεδίνα είναι η πόλη στην οποία μετανάστευσε ο Προφήτης Μωχάμμαντ (r), εγκαταλείποντας την γενέτειρά του τη Μέκκα αφού είχε υποφέρει εκεί στα χέρια των πολυθεϊστών.

Κατά την άφιξή του στη Μεδίνα, ο Προφήτης (r) ξεκίνησε την ανέγερση του τζαμιού του, το οποίο έγινε τεράστιο κέντρο γνώσης και λειτουργούσε για να καλεί τους ανθρώπους στο Ισλάμ και να τους διδάσκει υψηλές αρχές.

Συνιστάται ιδιαίτερα να επισκεφθείτε το Τζαμί του Προφήτη (r) στη Μεδίνα κατά τη διάρκεια της περιόδου του Χατζ ή οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου.

Αξίζει να σημειωθεί, ωστόσο, πως η επίσκεψη του Τζαμιού του Προφήτη (r) δεν έχει καμία σχέση με τις τελετές του Χατζ και δεν περιορίζεται σε καμία συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Ο Προφήτης (r) είπε, «Δεν πρέπει κανείς να ταξιδέψει για να επισκεφτεί ένα τζαμί, εκτός από αυτά τα τρια: το Ιερό Τζαμί [στη Μέκκα], το τζαμί μου αυτό [στη Μεδίνα], και το Τζαμί Αλ-Άκσα [στην Ιερουσαλήμ].» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 1139• Σαχίχ Μόσλεμ: 1397• Σούνναν Άμπου Νταούντ: 2033).

Είπε, επίσης, σε διαφορετικές περιστάσεις, «Μια προσευχή στο τζαμί μου είναι καλύτερη από χίλιες προσευχές σε οποιοδήποτε άλλο τζαμί εκτός του Ιερού Τζαμιού [στη Μέκκα].» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 1133, Σαχίχ Μόσλεμ: 1394).

Μέρη στη Μεδίνα που Αξίζει να Επισκεφτείτε

Ένας Μουσουλμάνος που επισκέπτεται τη Μεδίνα πρέπει να έχει πρόθεση να επισκεφτεί εκεί το Τζαμί του Προφήτη (r) και να προσφέρει προσευχή σε αυτό. Μπορεί, επίσης, να επισκεφτεί και άλλα μέρη συμπεριλαμβανομένων των εξής:

  1. Στο μπροστινό μέρος, μέσα στο Τζαμί του Προφήτη (r), υπάρχει μια πολύ ιδιαίτερη αλλά μικρή περιοχή γνωστή ως αρ-Ράουντα ασ-Σαρίφα (Κυριολεκτικά, «ο ευγενής κήπος»), η οποία εκτείνεται από τον τάφο του Προφήτη (r), όπου βρισκόταν ένα από τα δωμάτιά του, μέχρι τον αμβωνά του. Η προσφορά προσευχών σε αυτήν την περιοχή έχει σπουδαίο όφελος, όπως είπε ο Προφήτης (r), «Ανάμεσα στο σπίτι και τον αμβωνά μου βρίσκεται ένας κήπος από τους κήπους του Παραδείσου.» (Σαχίχ Αλ-Μπουχάρι: 1137, Σαχίχ Μόσλεμ: 1390).
  2. Η αποστολή χαιρετισμών ειρήνης στον Αγγελιαφόρο του Αλλάχ (r): Πρέπει κανείς να σταθεί μπροστά από τον τάφο του Προφήτη (r), στραμμένος προς τον τάφο, με την πλάτη του προς την κίμπλα και να πει, γεμάτος ευγένεια και με ήσυχη φωνή: Ασσαλάμου ‘αλάικα για ρασσούλα Αλλάχι ουά ράχματου Αλλάχι ουά μπαρακάτου. Άσ-χαντου άν-νακα καντ μπαλ-λάγτα αρ-ρισάλα, ουά αντάιτα αλ-αμάνα, ουά νασάχτα αλ-ούμμα, ουά τζαχάντα φι Ελλάχι χάκα τζιχάντιχ, φατζαζάκα Αλλάχου ‘αν ουμμάτικα άφνταλα μα τζαζά ναμπίγιαν ‘αν ουμμάτιχ (Η ειρήνη, το έλεος και οι ευλογίες του Αλλάχ σε σένα, Ω, Αγγελιαφόρε του Αλλάχ. Μαρτυρώ πως έχεις μεταδώσει το μήνυμα, εκπληρώσει τη διαθήκη, συμβουλεύσει ειλικρινά τη Μουσουλμανική κοινότητα και παλέψει σκληρά στο Δρόμο του Αλλάχ όπως Του αρμόζει. Είθε ο Αλλάχ να σε ανταμείψει εκ μέρους μας καλύτερα από την αμοιβή που έχει λάβει οποιoσδήποτε προφήτης εκ μέρους της κοινότητάς του). Ο Προφήτης (r) είπε αναφορικά με αυτό, «Κάθε φορά που κάποιος στέλνει χαιρετισμούς ειρήνης σε μένα, ο Αλλάχ επιστρέφει σε μένα την ψυχή μου ώστε να ανταποδώσω τους χαιρετισμούς του.» (Σούνναν Άμπου Νταούντ: 2041). Έπειτα προχωράει λίγο δεξιά και στέλνει χαιρετισμούς ειρήνης στον Άμπου Μπακρ Ασ-Σιντίκ, τον διάδοχο του Προφήτη (r) και τον καλύτερο από όλους τους συντρόφους του. Έπειτα, προχωράει λίγο ακόμα δεξιά και στέλνει χαιρετισμούς ειρήνης στον ‘Ούμαρ Ιμπν αλ-Χαττάμπ, το δεύτερο ορθά καθοδηγημένο χαλίφη και τον καλύτερο από όλους τους συντρόφους του Προφήτη (r) μετά τον Άμπου Μπακρ Ασ-Σιντίκ. Αξίζει να σημειώσουμε εδώ πως παρά το γεγονός ότι ο Αγγελιαφόρος του Αλλάχ (r) είναι ο καλύτερος από όλους τους ανθρώπους, δεν μπορεί να επωφελήσει, ούτε να βλάψει κανέναν, και κανείς δεν μπορεί να τον επικαλεστεί ή να ζητήσει τη βοήθειά του. Αντίθετα, πρέπει κανείς να επικαλείται τον Αλλάχ και να απευθύνει όλες τις μορφές λατρείας σε Εκείνον και μόνο.
  3. Η επίσκεψη του Τζαμιού Κουμπά’: Το Τζαμί Κουμπά’ είναι το πρώτο τζαμί που χτίστηκε στο Ισλάμ• πράγματι, χτίστηκε πριν ακόμη ο Προφήτης (r) χτίσει το δικό του τζαμί στη Μεδίνα. Όσοι επισκέπτονται τη Μεδίνα συνίσταται ιδιαίτερα να το επισκεφτούν, όπως έκανε και ο Προφήτης (r), ο οποίος είπε κάποτε, «όποιος τελεί ουντού’ (νίψη) στο σπίτι κι έπειτα πηγαίνει στο Τζαμί Κουμπά’ και προσεύχεται σ’ αυτό, θα λάβει μια αμοιβή σαν να τελούσε ‘ούμρα.» (Σούνναν Ιμπν-Μάτζα: 1412).