Polowanie zgodnie z prawem islamskim
Muzułmanie mogą polować na zwierzęta i ptaki, których mięso jest dozwolone do spożycia, a których nie można złapać w celu dokonania uboju. Do zwierząt tych należą między innymi ptaki niedrapieżne, jelenie, czy dzikie zające.
Polując, należy spełnić następujące warunki:
- Myśliwy musi być zdrowy na umyśle i dokonać tego aktu w zamierzonym celu (tj. dla zdobycia mięsa) oraz musi być muzułmaninem lub należeć do Ludzi Księgi. Dlatego zwierzyna upolowana przez poganina lub przez osobę chorą umysłowo jest niedozwolona.
- Zwierzyna musi należeć do kategorii zwierząt, które nie mogą zostać z łatwością zarżnięte, gdyż zwykły uciekać przed ludźmi. Jeśli jednak można ją łatwo złapać, jak kurczaka, owcę czy krowę, wówczas niedozwolonym jest polowanie na takie zwierzę.
- Narzędzie użyte do polowania musi zabić ze względu na swą ostrość, czyli musi to być na przykład strzała lub pocisk. Użycie czegoś, co zabija ze względu na swój ciężar, jak kamień, jest niedozwolone, chyba że zdąży się to zwierzę zarżnąć zanim zdechnie.
- W chwili oddania strzału musi zostać wypowiedziane imię Allaha.
- Jeśli zwierzyna upolowana przeżyje, musi od razu zostać zarżnięta.
- Niedozwolone jest polowanie w celu innym, niż zdobycie pożywienia, na przykład dla sportu czy rozrywki, bez zamiaru zjedzenia upolowanej zwierzyny.
Etykieta związana z jedzeniem i piciem
Allah ﷻ ustalił pewne zasady związane z jedzeniem i piciem. Zasady te służą uzmysłowieniu człowiekowi niektórych z Boskich celów, takich jak przypomnienie ludziom o Jego łasce, chronienie ich przed chorobami oraz unikanie ekstrawagancji i próżności.
Oto niektóre z tych zasad:
- Należy unikać jedzenia i picia ze złotych, srebrnych lub pozłacanych czy posrebrzanych naczyń, gdyż jest to forma ekstrawagancji oraz łamie serca ubogim. Prorok r powiedział: „Nie pijcie ze złotych i srebrnych naczyń ani nie jedźcie ze złotych czy srebrnych talerzy, gdyż one są dla nich (niewiernych) na tym świecie, a dla nas w życiu przyszłym” (Saḥῑḥ Al Buchārῑ: 5110; Saḥῑḥ Muslim: 2067).
- Należy myć ręce przed i po jedzeniu, zwłaszcza jeśli są brudne lub znajdują się na nich resztki pokarmu.
- Należy wypowiedzieć imię Allaha (czyli powiedzieć Bismillāh) przed jedzeniem lub piciem. Jeśli ktoś zapomni wspomnieć imienia Allaha na początku posiłku i przypomni sobie już po rozpoczęciu jedzenia, powinien wówczas powiedzieć: Bismillāhi ałłalihi ła āchirih (‘W imię Allaha, na początku i na końcu’). Zauważywszy, że pewien chłopiec nie przestrzegał etykiety islamskiej dotyczącej jedzenia, Prorok r poradził mu: „Chłopcze, wspomnij imię Allaha i jedz prawą ręką, i jedz to, co jest przed tobą” (Saḥῑḥ Al Buchārῑ: 5061; Saḥῑḥ Muslim: 2022).
- Należy jeść i pić prawą ręką, ponieważ Prorok r powiedział: „Nie jedzcie lewą ręką, gdyż Szatan je lewą ręką” (Saḥῑḥ Muslim: 2019).
- Zalecane jest, by nie jeść ani nie pić na stojąco.
- Należy jeść to, co jest najbliżej nas (jeśli jemy ze wspólnego półmiska), a nie to, co jest bliżej innych, gdyż byłoby to nieuprzejme. Prorok r powiedział do chłopca: „Jedz to, co jest przed tobą”.
- Jeśli kawałek jedzenia spadnie, zalecane jest, by go podnieść, oczyścić i zjeść, aby nie pozbawiać się błogosławieństwa i nie marnować jedzenia.
- Nie powinno się krytykować jedzenia ani gardzić nim. Należy albo je pochwalić, albo nie mówić nic. Kiedy Prorok r nie lubił jakiegoś jedzenia, nie krytykował go, tylko je zostawiał. (Saḥῑḥ Al Buchārῑ: 5093; Saḥῑḥ Muslim: 2064).
- Nie należy się przejadać, gdyż powoduje to choroby i rozleniwienie. Najlepsze jest zachowanie umiaru. Prorok r zauważył: „Syn Adama (tj. człowiek) nie napełnia żadnego naczynia gorzej,niż napełnia własny żołądek. Dla syna Adama kilka kęsów wystarczy, aby się posilić. Jeśli jednak musi zjeść więcej, to jedną trzecią [żołądka] powinien wypełnić jedzeniem, jedną trzecią piciem i pozostawić jedną trzecią, by móc łatwo oddychać” (Sunan At Tirmidῑ: 2380; Sunan Ibn Mādża: 3349).
- Należy podziękować Allahowi słowami Al ḥamdu lillāh (‘Wszelka chwała należy się Allahowi’). Można dodać również: Alḥamdu lillāh-illadῑ aṭ‘amanῑ hādā ła razaqanῑhi min ghajri ḥaulin minnῑ łalā qułła. (‘Chwała Allahowi, który mnie nakarmił tym pożywieniem i zaopatrzył mnie w nie, obywszy się bez mojej siły i mocy’).
