Wiara w wysłanników

Ludzka potrzeba Boskiego przesłania

Ludzie potrzebują Boskiego przesłania, aby wyjaśniło im prawa ustanowione przez Allaha i prowadziło ich do właściwej drogi. Doprawdy, Boskie przesłanie jest duchem, światłem i życiem tego świata. Bez niego świat byłby duchowym cmentarzyskiem, a ludzie pogrążeni byliby w nieświadomości i kroczyliby niewłaściwą drogą.

Wszechmogący Allah często nazywa Swoje przesłanie duchem, ponieważ bez ducha nie ma życia. Mówi on w Koranie: „W ten sposób objawiliśmy tobie Ducha pochodzącego od Naszego rozkazu. Ty nie wiedziałeś, co to jest Księga i wiara. Lecz My uczyniliśmy ją światłem, dzięki któremu prowadzimy drogą prostą, kogo chcemy z Naszych sług. I ty z pewnością poprowadzisz ludzi” (Asz Szūrā, 42:52).

Choć dzięki rozumowi możemy ogólnie rozróżniać dobro od zła, to jednak bez objawienia i Boskiego przesłania nie moglibyśmy pojąć tego w pełni i nie mielibyśmy o tym szczegółowej wiedzy, ani nie potrafilibyśmy wykonywać aktów czci w poprawny sposób.

To dlatego sukces i szczęście osiągnąć możemy jedynie podążając za wskazówkami wysłanników Allaha. Bez nich nie moglibyśmy wytyczyć dokładnej granicy pomiędzy dobrem i złem. Tak więc jeśli ktoś odrzuca Boskie przesłanie, wiedzie nieszczęśliwe i nędzne życie, adekwatnie do stopnia odrzucenia tegoż przesłania.

Jest to jeden z filarów wiary

Wiara w wysłanników Allaha jest jednym z sześciu filarów ῑmān (wiary), zgodnie ze słowami Koranu: „Posłaniec i ludzie wierzący uwierzyli w to, co im zostało zesłane od ich Pana. Wszyscy uwierzyli w Boga i w Jego aniołów, w Jego Księgi i w Jego posłańców” (Al Baqara, 2:285).

Werset ten jasno pokazuje, że musimy wierzyć we wszystkich wysłanników Allaha, nie robiąc pomiędzy nimi rozróżnienia. Dlatego nie możemy wierzyć w jednych z nich, a odrzucać innych, tak jak to zrobili żydzi i chrześcijanie.

Definiując ῑmān (wiarę), Prorok r powiedział: „To wierzyć w Allaha, Jego aniołów, Jego Księgi, Jego posłańców, Dzień Ostatni, oraz wierzyć w Boskie przeznaczenie, zarówno rzeczy dobre, jak i złe” (Ṣaḥῑḥ Muslim: 8).

Znaczenie wiary w wysłanników

Oznacza to przekonanie, że Allah ﷻ do każdego narodu wysłał posłańca, by nawoływał swój lud do oddawania czci wyłącznie Allahowi, nie dodając Mu żadnych partnerów; że wszyscy wysłannicy Allaha byli Jego prawdomównymi, cnotliwymi, godnymi zaufania i prawymi sługami, usilnie dążącymi do tego, by poprowadzić swych ludzi na właściwą drogę i przekazującymi im w pełni przesłanie Allaha, niczego z niego nie zatajając, nie pomijając, ani niczego do niego nie dodając. Koran głosi: „Czy posłańcom przypada coś innego niż obwieszczanie jasne?” (An Naḥl, 16:35).

Co obejmuje wiara w wysłanników?

1. Wiarę w to, że to, co głosili, naprawdę pochodziło od Allaha I i że posłał On ich wszystkich z tym samym przesłaniem, by czcili tylko Jego, odrzucając wszystkich fałszywych bogów, jak głosi Koran: „Posłaliśmy do każdego narodu posłańca [mówiącego]: ‘Czcijcie Boga i unikajcie bałwochwalstwa!’” (An Naḥl, 6:36).

Rozporządzenia zawarte w objawieniach danych poszczególnym prorokom dotyczące tego, co dozwolone i zabronione, mogły się różnić, w zależności od tego, jakie prawa odpowiadały najlepiej narodowi, do którego dany prorok został posłany, zgodnie ze słowami Koranu: „Dla każdego z was uczyniliśmy prawo i drogę otwartą” (Al Mā’ida, 5:48).

2. Wiarę we wszystkich proroków i wysłanników. Wierzymy we wszystkich tych proroków, których Allah wymienił imiennie, między innymi Noego, Abrahama, Mojżesza, Jezusa i Muḥammada, pokój Allaha niech będzie z nimi wszystkimi. Jeśli zaś chodzi o tych, których nie wymienił imiennie, wierzymy w nich ogólnie. Jeśli, ktoś nie wierzy w choćby jednego proroka, to tak, jak gdyby nie wierzył w nich wszystkich.

3. Wiarę w autentyczne przekazy i wyjaśnienia proroków oraz w wykonywane przez nich cuda wymienione w Koranie i Sunnie Proroka, takie jak historia o rodzieleniu przez Allaha Morza Czerwonego dla Mojżesza u.

4. Postępowanie zgodnie z zasadami objawionymi Prorokowi Muḥammadowi r, który był ostatnim z proroków i najlepszym z nich.

Niektóre z cech wysłanników

1. Są oni ludźmi. Jedyną różnicą pomiędzy nimi a nami jest to, że Allah wybrał ich, by otrzymali Jego objawienie i przekazywali Jego przesłanie, jak głosi Koran: „I wysyłaliśmy przed tobą tylko ludzi, którym zostało dane objawienie” (Al Anbijjā’, 21:7). Toteż nie posiadają oni żadnych boskich cech. Są oni jedynie ludźmi o doskonałym wyglądzie fizycznym i doskonałej moralności. Mają też najlepsze pochodzenie. Otrzymali również umiejętność mądrego rozstrzygania spraw i jasnego, przekonującego mówienia, co pomogło im wywiązać się z obowiązku przekazywania Boskiego przesłania i udźwignąć ciężar misji proroczej. Wszechmogący Allah ﷻ wybierał wysłanników jedynie spośród ludzi, aby mogli oni być dla innych przykładem i by ludzie mogli ich naśladować.

2. Otrzymali oni objawienie. Allah ﷻ wyróżnił ich spośród innych ludzi, dając im Boskie przesłanie. Koran głosi: „Powiedz: ‘Ja jestem tylko człowiekiem śmiertelnym, podobnym do was. Zostało mi tylko objawione, że Bóg wasz jest Bogiem Jedynym. Przeto kto się spodziewa spotkać swego Pana, niech pełni pobożne dzieła i niech nie dodaje żadnego współtowarzysza, kiedy oddaje cześć swojemu Panu’” (Al Kahf, 18:110). Jasnym jest zatem, że prorokiem nie zostaje się dzięki duchowej czystości, inteligencji czy zdolności logicznego myślenia. Misją proroczą można jedynie zostać obdarzonym z woli Bożej, a Allah ﷻ wie najlepiej kogo ma wyznaczyć na Swojego wysłannika, jak mówi Koran: „Bóg wie najlepiej, gdzie ma umieścić Swoje przesłanie” (Al An‘ām, 6:124).

3. Są oni chronieni przed popełnianiem błędów jeśli chodzi o przekazywanie ludziom Boskiego przesłania i wykonywanie poleceń Allaha danych im w objawieniu.
4. Prawdomówność. Są oni prawdomówni i szczerzy w swych słowach i działaniach, jak głosi Koran: „Oto co obiecał Miłosierny. I prawdę mówili posłańcy” (Jā Sῑn, 36:52).
5. Cierpliwość i wytrwałość. Wzywali oni ludzi do religii Allaha, przekazując im dobre wieści i ostrzegając ich. Doznawali krzywd i musieli pokonywać różne trudności, ale znosili to cierpliwie, aby słowo Allaha zakrólowało. Koran głosi: „Bądź więc cierpliwy, tak jak byli cierpliwi posłańcy, którzy odznaczali się zdecydowaniem” (Al Aḥqāf, 46:35).

Znaki i cuda wysłanników

Allah ﷻ wsparł Swoich posłańców licznymi znakami i cudami, by udowodnili swą prawdomówność i to, że są prorokami.

Cud (mu‘dżiza) jest to nadzwyczajne zdarzenie w świecie materialnym, przekraczające wszelkie znane możliwości człowieka i natury. Cudów dokonywali prorocy z rozkazu Allaha, dla uwierzytelnienia swej misji.

Przykłady cudów:

• Laska Mojżesza u zamieniająca się w węża.
• Informowanie ludzi przez Jezusa u o tym co oni jedzą i co przechowują w swoich domach.
• Rozdzielenie księżyca dla Proroka Muḥammada r.

Wierzenia muzułmanów odnośnie Jezusa u

1. Był on jednym z największych i najbardziej poważanych wysłanników Allaha. Należy on do tych posłańców, których Koran opisuje jako „odznaczający się zdecydowaniem”. Pozostałymi są: Noe, Abraham, Mojżesz i Muḥammad, pokój i błogosławieństwo Allaha niech będzie z nimi wszystkimi. O tych prorokach Koran mówi; „I oto uczyniliśmy przymierze z prorokami: z Noem, Abrahamem i Mojżeszem, z Jezusem, synem Marii, i z tobą [tj. Muḥammadem]” (Al Aḥzāb, 33:7).
2. Był on zwykłym człowiekiem, nie posiadającym żadnych boskich cech. Wszechmogący Allah posłał go, by poprowadził Synów Izraela, i wsparł go licznymi cudami. Koran głosi: „On jest tylko sługą, którego obdarzyliśmy dobrocią i którego uczyniliśmy przykładem dla Synów Izraela” (Az Zuchruf, 43:59). Nigdy nie kazał on swemu ludowi uważać siebie ani swojej matki ‒ Marii ‒ za bogów poza Allahem; powiedział im tylko to, co Allah nakazał mu powiedzieć: „Czcijcie Boga, mojego Pana i waszego Pana” (Al Mā’ida, 5:117).

   Muzułmanie wierzą, że Jezus u był jednym z największych wysłanników Allaha, że nie miał on żadnych boskich cech, oraz że nie został ani zabity, ani ukrzyżowany.

   
3. Był on synem Marii, czystej, pobożnej i prawdomównej dziewicy, która całkowicie poświęciła się oddawaiu czczi Allahowi. Urodziła ona Jezusa po jego cudownym poczęciu bez udziału żadnego mężczyzny. Jest on pod tym względem podobny do Adama, jak głosi Koran: „Zaprawdę, Jezus jest u Boga jak Adam. On stworzył go z prohchu, a następnie powiedział do niego: ‘Bądź!’ – i on powstał” (Āl ‘Imrān, 3:59).
4. Pomiędzy nim a Muḥammadem r nie było żadnego proroka. W rzeczywistości Jezus u przepowiedział nadejście Proroka Muḥammada r, jak przekazuje Koran: „Oto powiedział Jezus, syn Marii: ‘O synowie Izraela! Jestem wysłany od Boga do was, aby potwierdzić prawdziwość tego, co przede mną było zesłane w Torze i zwiastować Posłańca, który przyjdzie po mnie, a którego imię – Ahmad!’. Lecz kiedy on przyszedł z jasnymi dowodami, oni powiedzieli: ‘To są czary oczywiste’” (Aṣ Ṣaff, 61:6). [Aḥmad to inne imię Proroka Muḥammada r; oba pochodzą od tego samego rdzenia w języku arabskim i oznaczają ‘wysławiony’ – przyp. tłum.]
5. Wierzymy w cuda, jakich dokonywał za zezwoleniem Allaha, takie jak zdolność do leczenia trędowatych, przywracanie zmarłych do życia i informowanie swych ludzi o tym, co oni zjedli i co przechowywali w swoich domach. Wszystko to robił za zezwoleniem Allaha I, który dał mu zdolność dokonywania takich cudów, by mógł on udowodnić, że jest prawdziwym prorokiem przybywającym z przesłaniem od swego Pana.
6. Nikt nie będzie postrzegany jako prawdziwie wierzący, jeśli nie wierzy w to, że Jezus u był sługą i wysłannikiem Allaha oraz nie odrzuci kłamstw, jakie głosili na temat Jezusa żydzi, a które Allah zdementował. Musi równierz odrzucić fałszywe wierzenia chrześcijan odnośnie Jezusa, którzy zbłądzili, wynosząc jego i jego matkę do rangi bóstw czczonych oprócz Allaha, czy twierdząc, że Jezus był synem Boga, albo przyjmując doktrynę Trójcy, określającą Allaha jako „trzeciego z trzech”. Niech Mu będzie chwała i niech będzie On Wywyższony ponad to, co oni mówią!
7. Nie został ani ukrzyżowany, ani nie umarł. Zamiast tego został wzięty przez Allaha do nieba, gdy Żydzi chcieli go zabić. Allah upodobnił do niego kogoś innego i to tę osobę ukrzyżowali, myśląc, że to Jezus. Koran mówi odnośnie tego: „I za to, że powiedzieli: ‘Zabiliśmy Mesjasza, Jezusa, syna Marii, posłańca Boga’. Podczas gdy oni ani go nie zabili, ani go nie ukrzyżowali, tylko im się tak zdawało; i zaprawdę, ci, którzy się różnią w tej sprawie, są z pewnością w zwątpieniu; oni nie mają o tym żadnej wiedzy, idą tylko za przypuszczeniem; oni go nie zabili z pewnością. Przeciwnie! Wyniósł go Bóg do Siebie! Bóg jest Potężny, Mądry. I nie ma nikogo spośród Ludzi Księgi, kto by nie uwierzył w niego przed jego śmiercią; a w Dniu Zmartwychwstania on będzie przeciwko nim świadkiem” (An Nisā’, 4:157-159).

W ten sposób Allah ﷻ ochronił go i wyniósł go do nieba. Powróci on na ziemię przed końcem świata i będzie rządził zgodnie z prawem Muḥammada r, po czym umrze i zostanie pochowany, a w końcu zostanie wskrzeszony, podobnie jak wszyscy inni ludzie, jak informuje Koran: „Z ziemi was stworzyliśmy i sprawimy, że do niej powróciie i z niej was wyprowadzimy po raz drugi” (Ṭā Hā, 20:55).

Wiara w Muḥammada r jako proroka i wysłannika

• Wierzymy w to, że Muḥammad r był sługą i wysłannikiem Allaha, że jest najlepszym z ludzi bez żadnych wyjątków, oraz Pieczęcią Proroków; po nim nie będzie już żadnego nowego proroka. W pełni przekazał on Boskie przesłanie, jakie zostało mu objawione, wypełnił swe obowiązki proroka, udzielał szczerych rad społeczności muzułmańskiej i walczył w sprawie Allaha najlepiej jak potrafił.
• Wierzymy we wszystko, co mówił, wypełniamy jego nakazy i unikamy tego, czego zabronił i przed czym nas ostrzegał. Musimy czcić Allaha zgodnie z przewodnictwem (Sunną) Proroka i nie możemy podążać za przykładem nikogo innego niż on. Koran głosi: „Wy macie w Posłańcu Boga piękny wzór – dla każdego, kto się spodziewa Boga i Dnia Ostatniego i kto Boga często wspomina” (Al Aḥzāb, 33:21).
• Musimy kochać Proroka r bardziej, niż własnych rodziców, dzieci i wszystkich ludzi. Pewnego razu Prorok r powiedział: „Nikt z was nie będzie prawdziwie wierzącym, dokąd nie pokocha mnie bardziej, niż własnych rodziców, dzieci i całą ludzkość” (Ṣaḥῑḥ Al Buchārῑ: 15; Ṣaḥῑḥ Muslim: 44). Jednakże nasza miłość do Proroka r jest szczera tylko wtedy, gdy podążamy za jego Sunną. Nie można osiągnąć prawdziwego szczęścia ani postępować właściwą drogą, jeśli nie jest się mu posłusznym. Koran głosi: „Jeśli będziecie mu posłuszni, to pójdziecie po drodze prostej. A do Posłańca należy tylko obwieszczenie jasne” (An Nūr, 24:54).
• Musimy przyjąć wszystko, co przyniósł nam on od Wszechmogącego Allaha i trzymać się jego Sunny, szanując jego wskazówki, jak głosi Koran: „Ale nie! Na twego Pana! Oni nie uwierzą, dopóki nie uczynią ciebie sędzią w tym, co jest przedmiotem sporu pomiędzy nimi. Potem nie znajdą już w sobie sprzeciwu co do tego, co rozstrzygnąłeś, i poddadzą się całkowicie” (An Nisā’, 4:65).
• Należy unikać sprzeciwiania się jego nakazom, gdyż takie zachowanie wiąże się z wystawieniem się na próby, zboczeniem z właściwej drogi i narażeniem się na srogą karę w życiu przyszłym, zgodnie z przekazem Koranu: „Niech się mają na baczności ci, którzy sprzeciwiają się jego rozkazowi, żeby nie dosięgła ich jakaś niedola, albo żeby ich nie dosięgła kara bolesna” (An Nūr, 24:63).

Charakterystyka przesłania Proroka Muḥammada

Przesłanie Proroka Muḥammada ma wiele cech charakterystycznych, odróżniających je od wcześniejszych Boskich objawień. Oto niektóre z tych cech:

• Było to ostateczne objawienie, zgodnie ze słowami Koranu: „Muḥammad nie jest ojcem żadnego z waszych mężczyzn, lecz jest Posłańcem Boga i Pieczęcią Proroków” (Al Aḥzāb, 33:40).
• Zniosło ono wszystkie wcześniejsze przekazy i prawa, dlatego też od czasu misji Muḥammada nie zostanie przyjęta żadna inna religia aniżeli islam. Nikt nie zostanie wpuszczony do Raju, jeśli nie podążał za jego przykładem, gdyż jest on najbardziej uhonorowanym ze wszystkich wysłanników Allaha, Jego społeczność (umma) to najlepsza społeczność jaka kiedykolwiek powstała, a jego prawo jest najpełniejszym ze wszystkich Boskich systemów prawnych. Koran głosi: „A od tego, kto poszukuje innej religii niż islam, nie zostanie ona przyjęta; i on w życiu ostatecznym będzie w liczbie tych, którzy ponieśli stratę” (Āl ‘Imrān, 3:85). Prorok r powiedział także: „Na Tego, w którego ręku jest dusza Muḥammada; każda osoba w tej społeczności, żyd lub chrześcijanin, która usłyszy o mnie i umrze nie uwierzywszy w to, co zostało mi zesłane, będzie wśród mieszkańców Piekła” (Ṣaḥῑḥ Muslim: 153; Musnad Aḥmad: 8609).

• Zaadresowane jest zarówno do dżinów, jak i do ludzi. Koran przytacza słowa niektórych z nawróconych na islam dżinów: „O ludu nasz! Odpowiedzcie wzywającemu w imieniu Boga i uwierzcie w Niego” (Al Aḥqāf, 46:31). Allah mówi też w Koranie, zwracając się do Muḥammada r: „Posłaliśmy cię do wszystkich ludzi jako zwiastuna radosnej wieści i ostrzegającego” (Saba’, 34:28). W nawiązaniu do tego, Prorok r powiedział: „Zostałem wyróżniony ponad innych proroków na sześć sposobów: otrzymałem dar mówienia zwięźle, lecz wyczerpująco; otrzymałem pomoc w postaci strachu [jaki Allah zasiał w sercach moich wrogów]; dozwolone mi zostały łupy wojenne; cała ziemia stała się dla mnie czystą [tj. nadającą się jako środkek do oczyszczenia] i meczetem [miejscem oddawania czci]; zostałem posłany do całej ludzkości; i na mnie kończy się łańcuch proroków” (Ṣaḥῑḥ Al Buchārῑ: 2815; Ṣaḥῑḥ Muslim: 523).

Muzułmanie mają poszanowanie do Meczetu al Aqsa w Jerozolimie. Jest to drugi meczet, jaki został wybudowany na ziemi, zaraz po Świętym Meczecie w Mekce. Doprawdy, modlił się w nim Prorok Muḥammad  , a także inni prorocy.