Religia dzieci

Zgodnie z naukami islamu, wszyscy ludzie bez wyjątku rodzą się muzułmanami, z wrodzoną skłonnością do wiary w Allaha (fiṭra). Jednak z czasem mogą zacząć podążać za inną religią, w jakiej ich rodzice je wychowują. Prorok r powiedział: „Każde dziecko rodzi się z naturalną skłonnością do poddania się Allahowi (fiṭra), a następnie jego rodzice robią z niego chrześcijanina, żyda czy zaratusztrianina” (Ṣaḥῑḥ Al Buchārῑ: 1292; Ṣaḥῑḥ Muslim: 2658).

Odnośnie dzieci niemuzułmańskich rodziców, jeśli umierają wcześnie, traktujemy je w tym życiu jak niemuzułmanów. Lecz Allah ﷻ wie wszystko o człowieku, nawet to, co najbardziej skryte i nikomu nie wyrządzi niesprawiedliwości. W Dniu Sądu podda je testowi. Te z nich, które będą Mu posłuszne, dostąpią Raju, zaś te, które będą Mu nieposłuszne, pójdą do Piekła.

Kiedy spytano Wysłannika Allaha r o los dzieci politeistów w Dniu Sądu, odpowiedział on: „Ponieważ Allah je stworzył, On wie, co by zrobiły [gdyby pozostały przy życiu]” (Ṣaḥῑḥ Al Buchārῑ: 1317).

Jednak czy dzieci niemuzułmańskich rodziców mogą być postrzegane jako muzułmanie w tym życiu?

Można uznać takie dziecko za muzułmanina w różnych przypadkach, między innymi:

1. Gdy jego rodzice, lub jeden z rodziców, przyjęli islam. Ich dzieci uznaje się za wyznawców lepszej z religii wyznawanych przez rodziców, czyli islamu.
2. Gdy dziecko, które jest w stanie rozróżnić dobro od zła, jednak niekoniecznie osiągnęło wiek dojrzałości, przyjmuje islam, choć jego rodzice są niemuzułmanami. Pewien żydowski chłopiec zwykł usługiwać Prorokowi r . Pewnego dnia chłopiec zachorował i Prorok r poszedł go odwiedzić. Usiadł przy jego głowie i powiedział: „Zostań muzułmaninem”. Chłopiec spojrzał na swojego ojca, który także siedział przy jego głowie. Ojciec powiedział: „Posłuchaj Abul-Qāsima”. Wtedy cłopiec przyjął islam. Prorok r wyszedł, mówiąc: „Chwała Allahowi, który ocalił go od Ognia!” (Ṣaḥῑḥ Al Buchārῑ: 1290).[Abul Qāsim to tytuł grzecznościowy Proroka, oznaczający „ojciec Al Qāsima” ‒ przyp. tłum.].