ஈமானின் ஆறு தூண்கள்

"அல்லாஹ்வை நம்புதல்" என்பதன் கருத்து :

அல்லாஹ் இருக்கின்றான் என்று உறுதியாக நம்புதல். மேலும், அவன் படைத்து, பரிபாலிப்பவன் என்றும் அவனுக்கு தெய்வீக நிலை, மற்றும் அழகிய திருநாமங்கள், நற்பண்புகள் என்பன உண்டு என்றும் ஏற்றுக்கொள்ளுதல். இந் நான்கு விடயங்கள் தொடர்பாகவும்  பின்வருமாறு நாங்கள் விரிவாக  கலந்துரையாடுவோம் :

அல்லாஹ் விரும்பி ஏற்றுக் கொள்கின்ற அவனால் பணிக்கப்பட்ட சொல் மற்றும் செயல் சார்ந்த அனைத்து விடயங்களையும் உள்ளடக்கியதோர் அறபுப் பதமே"இபாதா" என்பதாகும்.  இது தொழுகை, ஸகாத், ஹஜ் போன்ற வெளிப்படையான வணக்கங்களாகவோ அல்லது அல்லாஹ்வையும் அவன் தூ தரையும் நேசித்தல், அல்லாஹ்வை அஞ்சுதல், அனைத்துவித மனித முயற்சிகளினது விளைவையும் அல்லாஹ்விடமிருந்து மாத்திரம் எதிர்பார்த்தல், அவனிடமே உதவி கோருதல் போன்ற இன்னோரன்ன உள்ரங்கமான உள்ளம் சார்ந்த வணக்கங்களாகவோ இருக்கலாம்.

"வணக்கம்" என்பது வாழ்வின் அனைத்துத் துறைகளையும் தழுவியதாகும்.

"வணக்கம்" (இபாதா) என்பது அல்லாஹ்வின் நெருக்கத்தைப் பெறும் எண்ணத்தோடு செய்யப்படுகின்ற ஒரு முஃ மினுடைய அனைத்து செயற்பாடுகளையும் உள்ளடக்கியதொரு சொற்பிரயோகமாகும். எனவே, இஸ்லாத்திலே "வணக்கம்" என்பது வெறுமனே தொழுகை, நோன்பு போன்ற சடங்குகளோடு மாத்திரம் வரையறுக்கப்பட்டதொன்றல்ல. மாறாக நல்லெண்ணத்தோடு செய்யப்படுகின்ற பயனுள்ள அனைத்து செயல்களும் வணக்கங்களாகக் கருதப்படுவதோடு, அவைகளுக்காக கூலியும் வழங்கப்படுகின்றன.

அல்லாஹ்விற்கு கட்டுப்பட்டு நடப்பதற்குத் தேவையான பலத்தைப் பெறும் நோக்கில், ஒரு முஸ்லிம் சாப்பிட்டால் அல்லது குடித்தால் அல்லது தூங்கினால் கூட அதற்காகவும் அல்லாஹ் அவனுக்கு நன்மையை வழங்குகின்றான்.

எனவே, அவன் ஜீவிக்கின்ற முழு வாழ்வும் அல்லாஹ்வுக்குரியது. அல்லாஹ்வுக்குக் கட்டுப்பட்டு நடப்பதற்கு தேவையான சக்தியைப் பெறும் நோக்கில சாப்பிடுவது, தகாத உறவுகளிலிருந்து தன்னைப் பாதுகாத்துக்கொள்வதற்காக திருமணம் செய்து கொள்வது, இவ்வாறான நல்லண்ணத்தோடு வியாபாரம் செய்வது, தொழில் புரிவது, சம்பாதிப்பது, கல்வி கற்பது அதற்கான சான்றிதழ்களைப் பெறுவது, அறிவுசார்ந்த ஆய்வுகள், கண்டு பிடிப்புக்களை மேற் கொள்வது, ஒரு பெண் தனது வீடு, கணவன், பிள்ளைகள் ஆகியோரை சிரத்தையோடு கவனித்துக் கொள்வது போன்ற அனைத்தும்  வணக்கங்களாகவே கருதப்படுகின்றன.

ஆகவே, நல்லெண்ணத்தோடு கூடிய மனித வாழ்வின் அனைத்துத் துறைகளும் அவர்களது பயனுள்ள அனைத்துச் செயற்பாடுகளும் வணக்கங்களாகும்.

மனித இனமும் ஜின்களும் படைக்கப்பட்டதற்கான ஒரே பின்னணி வணக்கம் செய்வதாகும்.

அல்லாஹ் கூறுகின்றான் : "மேலும், ஜின்களையும், மனிதர்களையும் என்னை அவர்கள் வணங்குவதற்காகவே தவிர நான் படைக்கவில்லை. அவர்களிடத்தில் (என் படைப்புக்களுக்காக) நான் யாதொரு உணவையும் நாடவில்லை அன்றியும், எனக்கு அவர்கள் உணவளிப்பதையும் நான் நாடவில்லை. (நபியே! நீர் கூறுவீராக:) "நிச்சயமாக அல்லாஹ் அவன்தான் (யாவருக்கும்) மிக்க உணவளிப்பவன் பலமுடையவன் உறுதியானவன்" (அத் தாரியாத் : 56 58)

மனித இனமும் ஜின்களும் படைக்கப்பட்டதற்கான தத்துவம் அவர்கள் அவனை வணங்குவதாகும் என்று இந்த வசனத்தில் அல்லாஹ் குறிப்பிடுகின்றான்.

அவர்கள் அவனை வணங்க வேண்டுமென்ற எந்தத் தேவையும் அல்லாஹ்விற்குக் கிடையாது. மாறாக, அவர்களுக்கே அவனை வணங்க வேண்டுமென்ற தேவை உண்டு. ஏனெனில், அவர்களே அவனிடம் முழுத் தேவையுடையவர்கள்.

மனிதன், இவ்வுலகில் வாழ்வதற்கான இறைத் தத்துவத்தை மறந்து, இலக்கை உதாசீனம் செய்து, உலக இன்ப சுகங்களில் மூழ்கிவிட்டால், எந்தத் தனித்துவமும் அற்ற ஏனைய படைப்புக்களைப் போன்று அவன் மாறிவிடுகின்றான். மிருகங்கள் கூட சாப்பிட்டு மகிழ்வுருகின்றன. ஆனால், மனிதர்களைப் போன்று அவைகள் மறுமையில் விசாரிக்கப்படுவதில்லை.  அல்லாஹ் கூறுகின்றான் : "இன்னும், நிராகரிக்கின்றார்களே அத்தகையவர்கள் (உலக) சுகத்தை அனுபவித்துக் கொண்டும், கால்நடைகள் தின்பதைப் போல் தின்று கொண்டும் இருக்கிறார்கள்; (நரக) நெருப்பே அவர்களின் ஒதுங்குமிடமாகும்." (முஹம்மத் : 12)

மனிதன் அல்லாஹ்வுக்குச் செய்ய வேண்டிய கடமைகளை உதாசீனப்படுத்துகின்ற போது, அவன் இந்த மிருகங்களைப் போன்று ஆகிவிடுகின்றான்.

ஆனால், பகுத்தறிவு இல்லாத இம்மிருகங்களுக்கு மாற்றமாக, மனிதன், அவனது அசிரத்தைப் போக்கு காரணமாக தண்டிக்கப்படுவான். ஏனெனில், மிருகங்களுக்கு இல்லாத பகுத்தறிவும் புத்தியும் மனிதனுக்கு உண்டு. அதன் மூலம் நன்மைகளையும் தீமைகளையும் அவனால் புரிந்து கொள்ள முடியும்.

வணக்கத்திற்கான தூண்கள் (அடிப்படைகள்):

அல்லாஹ் விதியாக்கிய வணக்கமானது, இரு முக்கிய தூண்களில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது.

முதற் தூண் : முழுமைபெற்ற தன்னடக்கம் மற்றும் பயம்.

இரண்டாவது தூண் : அல்லாஹ்வை முழுமையாக நேசித்தல்.

எனவே, அல்லாஹ் தனது அடியார்களுக்கு விதியாக்கிய வணக்கங்களோடு, பின்வரும் அம்சங்கள் இணைந்திருப்பது அவசியமாகும்.

அல்லாஹ்வுக்கு தனது முழுமையான பணிவையும் தன்னடக்கத்தையும் வெளிக்காட்டுவதோடு, அவன் குறித்த அச்சத்தையும் கொண்டிருத்தல்.

அல்லாஹ்வை உச்ச நிலையில் முழுமையாக நேசித்தல், அவனிடம் மன்றாடுதல், அவனிடமிருந்து நன்மைகளை எதிர்பார்த்தல் போன்ற நிலைகளைக் கொண்டிருத்தல்.

இதனடிப்படையில், அல்லாஹ் பற்றிய அச்சமோ, தன்னடக்கமோ இல்லாத நிலையில் அல்லாஹ்வை நேசித்தல் என்பது வணக்கமாக மாட்டாது. (இது உணவையும் சொத்தையும் நேசிப்பது போன்றது)  இது போன்றே, அல்லாஹ் மீது நேசம் கொள்ளாத நிலையிலுள்ள அல்லாஹ் பற்றிய அச்சமும் வணக்கமாகக் கருதப்படமாட்டாது. (இது மனிதனை வேட்டையாடும் மிருகங்களையோ அல்லது அநியாயக்கார ஆட்சியாளனையோ பயப்படுவதைப் போன்றதாகும்.)

ஒரு செயலைச் செய்கின்ற வேளை  அல்லாஹ் பற்றிய பயமும், அவன் மீது நேசமும் ஒன்றரக் கலந்து விடுகின்ற போது தான் அது வணக்கமாக மாறும். வணக்கம் என்பது அல்லாஹ் ஒருவனுக்கு மாத்திரமே செய்யப்படல் வேண்டும்.

வணக்கத்திற்கான நிபந்தனைகள்

நபியவர்களது வழிகாட்டலைப் பின்பற்றுவதானது, தொழுகை, நோன்பு, அல்லாஹ்வை தியானித்தல் போன்ற தூய்மையான வணக்கங்களுக்கு மாத்திரமே நிபந்தனையாகும். "இபாதா" எனும் பொதுவான கருத்தில் பயன்படுத்தப்படுகின்ற, அல்லாஹ்விடமிருந்து நன்மையை எதிர்பார்த்து நல்லெண்ணத்தோடு மேற்கொள்ளப்படுகின்ற மனிதனின் வழக்கமான செயற்பாடுகளுக்கு (உதாரணமாக, அல்லாஹ்விற்கு கட்டுப்பட்டு நடப்பதற்குத் தேவையான சக்தியைப் பெற்றுக்கொள்ளும் எண்ணத்தோடு உடற்பயிற்சியில் ஈடுபடுதல், தனது குடும்பத்திற்கு செலவு செய்யும் எண்ணத்தோடு வர்த்தகத்தில் ஈடுபடுதல்) நபியவர்களின் வழிகாட்டலை பின்பற்றுதல் வேண்டும் என்ற நிபந்தனை அவசியம் கிடையாது.  அங்கு நபியவர்களது போதனைகள் மீறப்படாமல் "ஹராமான" செயல்கள் தவிர்க்கப்படுவது மாத்திரமே போதுமானது.

ஷிர்க் என்பது இரு வகைப்படும் : பெரிய ஷிர்க், சிறிய ஷிர்க்.

மனிதர்களிடம் கேட்பது ஷ பிர்க்கெனக் கருதப்படுமா?

மாயை, மூடநம்பிக்கை, மற்றும் அல்லாஹ் அல்லாதவைகளுக்கு மனிதர்கள் தலைகுனிந்து நடத்தல் போன்றவற்றிலிருந்து மனித உள்ளங்களை விடுவிப்பதை நோக்காகக்கொண்டே இஸ்லாம் தோன்றியது.

எனவே, இறந்துபோன பிணங்களிடம் அல்லது சடப்பொருட்களிடம் கேட்பதுவோ அல்லது அவைகளுக்கு தலைகுனிந்து பணிந்து நடப்பதுவோ கூடாது.

அவ்வாறு செய்வதானது மூடநம்பிக்கை மற்றும் ஷிர்க் சார்ந்த விடயமாகும்.

உயிர் வாழும் ஒருவரிடம் அவருக்கு முடியுமான விடயங்களைச் செய்து தருமாறு கேட்பதைப் பொறுத்தமட்டில், அது அனுமதிக்கப்பட்டதாகும்.

உதாரணமாக, ஒருவரிடம் தனக்கு உதவி செய்யுமாறோ அல்லது   மூழ்கும் நிலையிலிருந்து தன்னைக் காப்பாற்றுமாறோ அல்லது அல்லாஹ்விடம் தனக்காகப் பிரார்த்திக்குமாறோ கேட்டுக் கொள்வது பிழையாகாது.

The Meaning of Belief in Allah’s Angels

This means firm belief that they exist, that they belong to the unseen world, not our world, and that they are honoured and pious servants who worship Allah as He deserves to be worshipped, execute His commands and never disobey Him.

The Qur’an says about them, “They are honoured servants. They do not precede Him in speech and they act on His command.” (Soorat Al-Anbiyyaa’, 21:26-7)

Belief in them is one of the six pillars of eemaan (faith), as the Qur’an states, “The Messenger believes in that which has been revealed to him from his Lord and so do the believers. Each one believes in Allah and His angels and His books and His messengers.” (Soorat Al-Baqarah, 2:285)

When the Prophet ﷺ was asked about faith, he said, “It is to believe in Allah, His angels, His books, His messengers, the Last Day and to believe in the divine decree, the good and the bad of it.” (Saheeh Muslim: 8)

What Does Belief in the Angels Include?

Benefits of Belief in the Angels

Belief in the angels has numerous benefits in the believer’s life. These include the following:

"இறை வேதங்களை நம்புவது" என்பதன் பொருள்:

வேதங்களை நம்புவதானது எவ்வாறான விடயங்களைக் கொண்டுள்ளது ?

அல் குர்ஆன் கொண்டிருக்கும் தனித்துவங்களும் சிறப்பியல்புகளும்:

குர்ஆன் என்பது, எமது நபியும் முன்மாதிரியுமான முஹம்மத் (ஸ ல்) அவர்கள் மீது இறக்கியருளப்பட்ட அல்லாஹ்வின் வார்த்தைகளாகும்.

எனவே, இதனை ஒரு முஸ்லிம் மதிக்க வேண்டும். இதன் சட்டங்களை கடைப்பிடித்து நடக்க முயற்சிப்பதோடு இதனை ஓதவும் இதன் கருத்துக்களை ஆழமாகச் சிந்தித்துணரவும் வேண்டும்.

உலகில் எமது வழிகாட்டியாகவும் மறுமையில் எமது வெற்றிக்குக் காரணியாகவும் இந்த அல்குர்ஆன் இருக்கின்றமையானது, இதன் மகிமைக்குப் போதுமான எடுத்துக்காட்டாகும்.

முன்னைய இறை வேதங்களுக்கு இல்லாத பல்வேறு தனித்துவங்களும் சிறப்பியல்புகளும் அல் குர்ஆனுக்கு உண்டு. அவைகளுள் சில பின்வருமாறு :

முன்னைய வேதங்களில் காணப்படும் உள்ளடக்கங்கள் பற்றிய எமது நிலைப்பாடு யாது ?

மூஸா (அலை) அவர்களுக்கு இறக்கியருளப்பட்ட தௌராத்தும் ஈஸா (அலை) அவர்கள் மீது இறக்கியருளப்பட்ட இன்ஜீலும் அல்லாஹ்விடமிருந்து வந்த உண்மையான வேதங்கள் என்றும் சட்டதிட்டங்கள், போதனைகள், மனிதனின் ஈருலக வாழ்விற்குமான ஒளிபொருந்திய வழிகாட்டல்களைக் கொண்ட செய்திகள் என்பனவற்றை அவ்விரண்டும் கொண்டிருக்கின்றன என்றும் ஒரு முஸ்லிம் நம்புகின்றான்.

எனினும், வேதக்காரர்களான யஹூதிகளும் கிறிஸ்தவர்களும் அவர்களது வேதங்களில் உள்ள சில விடயங்களைக் குறைத்தும் மற்றும் சில விடயங்களை கூட்டியும் திரிவுபடுத்தியும் விட்டதாக அல்லாஹ் அல்குர்ஆனில் எமக்கு கூறிக்காட்டுகின்றான்.

எனவே, அல்லாஹ் இறக்கியருளியது போன்று நம்பகமான நிலையில் அவைகள் தற்போது இல்லை.

இப்போது இருக்கின்ற இந்த தௌராதானது, நபி மூஸா (அலை) அவர்களுக்கு இறக்கியருளப்பட்ட தௌராத் வேதம் அல்ல.

ஏனெனில், யஹுதிகள் அதனை திரிவுபடுத்தி விட்டனர்.

மேலும் அதன் பல்வேறு சட்ட திட்டங்களில் அவர்களின் திருவிளையாடலைக் காட்டிவிட்டனர். 

இதனையே அல்லாஹ் இவ்வாறு கூறுகின்றான்:

"யூதர்களில் சிலர், (வேத வசனங்களை அதற்குரிய இடங்களிலிருந்து (அவற்றின் கருத்து வேறுபடும்படியான விதத்தில்) புரட்டுகின்றனர்." (அந் நிஸா : 46)

இவ்வாறே, தற்போதுள்ள இன்ஜீலும் நபி ஈஸா (அலை) அவர்கள் மீது இறக்கியருளப்பட்ட இன்ஜீல் வேதம் அல்ல. இதனையும், இதன் பல்வேறு சட்டங்களையும் கிறிஸ்தவர்கள் மாற்றி திரிவுபடுத்தி விட்டனர்.

இக்கிறிஸ்தவர்கள் குறித்தே அல்லாஹ் இவ்வாறு கூறுகின்றான் : "நிச்சயமாக அவர்களில் ஒரு பிரிவினர் அவர்கள் வேதத்தைக் கொண்டு (ஓதும்போது அத்துடன் பல வாக்கியங்களைக் கலந்து) அதுவும் வேதத்திலுள்ளதுதான் என நீங்கள் எண்ணிக்கொள்ளும் பொருட்டு தங்கள் நாவுகளைச் சாய்த்துக் கொள்கின்றனர் அது வேதத்தில் உள்ளதும் அல்ல. அன்றியும் அவர்கள், "அது அல்லாஹ்விடமிருந்துள்ளது" என்றும் கூறுகின்றனர் அது அல்லாஹ்விடமிருந்துள்ளதும் அல்ல. இன்னும் அவர்கள் நன்கறிந்தவர்களாக, அல்லாஹ்வின் மீது (இவ்வாறு) பொய்யைக் கூறுகின்றனர்." (ஆலு இம்ரான் : 78)

மேலும், அல்லாஹ் இவ்வாறு கூறுகின்றான் "அன்றியும் தங்களை, "நிச்சயமாக நாங்கள் கிறிஸ்தவர்கள்" எனக் கூறுகின்றார்களே, அத்தகையோரிடமிருந்து அவர்களின் உறுதிமொழியை நாம் வாங்கியிருக்கின்றோம் (ஆனாலும்) அவர்கள் எதைக் கொண்டு உபதேசிக்கப்பட்டனரோ அதிலிருந்து ஒரு பாகத்தை (இந்நபியைப் பற்றி, தங்கள் வேதத்தில் தங்களுக்கு நினைவுபடுத்தப்பட்டதை) மறந்துவிட்டார்கள் ஆதலால், அவர்களிடையே விரோதத்தையும், குரோதத்தையும் மறுமைநாள் வரையில் (நீங்காதிருக்கும்படி) நாம் மூட்டிவிட்டோம் (இவ்வுலகில்) அவர்கள் என்ன செய்து கொண்டிருந்தார்களென்பதையும் (மறுமையில்) அல்லாஹ் அவர்களுக்குத் தெரிவிப்பான்." (அல் மாஇதா : 14)

இன்று பரிசுத்த வேதங்கள் என அழைக்கப்படும் வேதக்காரர்களின் கரங்களிலுள்ள தௌராத் மற்றும் இன்ஜீல் என்பன பிழையான பல்வேறு நம்பிக்கைகளையும், போலியான தகவல்களையும் உண்மைக்குப்புறம்பான கதைகளையும் தன்னகத்தே கொண்டிருக்கின்றன.

இந்த வேதங்களில் இடம்பெற்றுள்ள செய்திகளுள் எதனை அல்குர்ஆன் அல்லது தூய சுன்னா உண்மையெனக் குறிப்பிட்டிருக்கின்றதோ அதனை மாத்திரம் உண்மையென நாம் ஏற்றுக் கொள்வோம்.

இவற்றுள் அல்குர்ஆன் அல்லது ய சுன்னா எதனைப் பொய்யெனக் குறிப்பிட்டுள்ளதோ அதனை நாமும் பொய்யெனக் கூறுவோம்.

இவ்விரண்டு நிலைகளிலும் இல்லாத ஏனைய விடயங்களை நாம் உண்மைபடுத்தவோ பொய்யெனக் கூறவோ மாட்டோம்.

இவ்வாறான நிலையிலும் கூட, ஒரு முஸ்லிம் இந்த வேதங்களை மதிக்க வேண்டும்.இழிவு படுத்தவோ குறைத்து மதிப்பிடவோ கூடாது.

ஏனெனில் இவைகளில் திரிவுபடுத்தப்படாத நிலையில் அல்லாஹ்வின் சில வாசகங்கள் சிலவேளைகளில் இன்னும் அப்படியே இருக்கலாம்.

இறைவேதங்களை நம்புவதன் மூலம் கிடைக்கப்பெறும் நன்மைகள்

மானிட சமூகத்திற்கான இறைத்தூதின் தேவை

இது ஈமானின் தூண்களுள் ஒன்றாகும் :

இறைத்தூதை நம்புவதானது, ஈமானின் ஆறு தூண்களுள் ஒன்றாகும். அல்லாஹ் கூறுகின்றான் : "(நம்முடைய) தூதர், தம் இரட்சகனிடமிருந்து தமக்கு இறக்கிவைக்கப்பட்ட (வேதத்) தை விசுவாசிக்கின்றார். (அவ்வாறே மற்ற) விசுவாசிகளும் (விசுவாசிக்கின்றனர் இவர்கள்) ஒவ்வொருவரும், அல்லாஹ்வையும், அவனுடைய மலக்குகளையும், அவனுடைய வேதங்களையும், அவனுடைய தூதர்களையும் விசுவாசிக்கின்றனர் "அவனுடைய தூதர்களில் எவருக்கிடையிலும் நாங்கள் வேற்றுமைப்படுத்திவிடமாட்டோம்" (என்றும்,) கூறுகின்றார்கள்."(அல் பகறா : 285)

இறைத்தூதர்கள் அனைவரையும் எதுவித வித்தியாச வேறுபாடுகளும் இன்றி நாம் கட்டாயம் நம்ப வேண்டுமென இந்த வசனம் எடுத்துக் கூறுகின்றது. எனவே, நாம் யஹூதிகளையும் கிறிஸ்தவர்களையும் போன்று இறைத்தூ தர்களுள் சிலரை நம்பி ஈமான் கொண்டு மற்றும் சிலரை நிராகரிக்க மாட்டோம்.  நபியவர்கள் ஈமானைப் பற்றி இவ்வாறு குறிப்பிட்டார்கள். "அல்லாஹ், அவனது மலக்குகள், வேதங்கள், தூதர்கள் மற்றும் மறுமை நாள், நல்லது கெட்டது உள்ளிட்ட அவனது விதி என்பவற்றை நீ நம்புவதாகும்." (முஸ்லிம் : 8)

"இறைத்தூதர்களை நம்புவது" என்பதன் பொருள் :

ஒவ்வொரு சமூகத்திற்கும் அந்தந்த சமூகத்திலிருந்தே இறைத்தூதர் ஒருவரை அல்லாஹ் அனுப்பி வைத்தான்.

அல்லாஹ்விற்கு இணைவைக்காத நிலையில் அவனை மாத்திரமே வணங்க வேண்டுமென்று அந்த சமூகத்தவர்களை நோக்கி அவர்கள் அழைப்புக் கொடுத்தனர்.

அவர்கள் அனைவரும் உண்மையாளர்களாகவும் இறையச்சமுள்ள நம்பிக்கையாளர்களாகவும் நேர்வழி பெற்ற வழிகாட்டிகளாகவும் இருந்ததோடு, அவர்க ளுக்கு அல்லாஹ் கொடுத்த அவனின் இறைத்தூதை மாற்றாமலும் கூட்டாமலும் குறைக்காமலும் முழுமையாக மக்களுக்குப் போதித்தனர் என்பது போன்ற மேற்படி அம்சங்களை உறுதியாக நம்புவதையே இது குறிக்கின்றது.

இதனையே அல்லாஹ் இவ்வாறு கூறுகின்றான் : "(நம் தூதைத்) தெளிவாக எத்திவைப்பதைத் தவிர (வேறு எதுவும் நம்) தூதர்களின் மீது உண்டா ?" (அந் நஹ்ல் : 35)

"இறைத்தூதர்களை நம்புதல்" எனும் அம்சம் எவ்வாறான விடயங்களை உள்ளடக்கியுள்ளது ?

இறைத்தூதர்களின் நற்பண்புகள்
1	அவர்களும் மனிதர்களே. ஆனால்,வஹியைப்பெறுவதற்காகவும்,அவனது இறைத்தூதைச் சுமந்து சென்று, போதனை செய்வதற்காகவும் அல்லாஹ் அவர்களை விஷேடமாக தெரிவுசெய்திருப்பதானது,அவர்களுக்கும் ஏனையோருக்குமிடையிலான பிரதான வேறுபாடாகக் கொள்ளப்படுகின்றது. அல்லாஹ் கூறுகின்றான் : "மேலும், (நபியே!) உமக்கு முன்னரும் (மனிதர்களிலிருந்து) ஆடவர்களையே அன்றி, வேறெவரையும் நாம் நம்முடைய தூதராக அனுப்பவில்லை (உமக்கு அறிவிக்கிற பிரகாரமே) அவர்களுக்கும் நாம் வஹி அறிவித்தோம்." (அல் அன்பியா: 7) எனவே, அவர்களுக்கு எந்தவொரு தெய்வீகப் பண்புகளும் கிடையாது. ஏனெனில், அவர்கள் வெளித்தோற்றத்திலும் குண இயல்புகளிலும் முழுமை பெற்ற மனிதர்களாவர். மேலும், அவர்கள் மனிதர்களுள் மிகச் சிறந்தவர்களாய் இருந்ததோடு, இறைத்தூது எனும் பொறுப்பை சுமப்பதற்கும் நபித்துவத்தின் சுமைகளை சகித்துக் கொள்வதற்கும் தேவையான தகைமைகள் எனக் கருதப்படும் சிறந்த அறிவாற்றலும் தெளிந்த நாவன்மையும் அவர்களுக்கு இருந்தன. இறைத்தூதர்கள் மக்களுக்கு சிறந்த முன்னுதாரணமாகத் திகழ வேண்டுமென்பதற்காக அவர்களை மனித இனத்திலிருந்தே அல்லாஹ் தெரிவுசெய்தான். எனவே தான், மக்களுக்கு இறைத்தூதர்களைப் பின்பற்றுவது மிகச் சுலபமானதொரு விடயமாக இருந்தது.
2	வஹி மற்றும் இறைத்தூது என்பவற்றுக்காக, ஏனைய மனிதர்களை விட இவர்களை அல்லாஹ் விஷேடமாக தெரிவு செய்திருக்கின்றான். இதனையே அல்லாஹ் இவ்வாறு கூறுகின்றான: "(நபியே!) நீர் கூறுவீராக : "நிச்சயமாக, நான் உங்களைப் போன்ற ஒரு மனிதன்தான் நிச்சயமாக உங்களுடைய (வணக்கத்திற்குரிய) நாயன் ஒரே நாயன்தான் என்று எனக்கு வஹி மூலம் அறிவிக்கப்படுகிறது." (அல் கஹ்ப்:110) எனவே, இறைத்தூதும் நபித்துவமும் மனித அறிவினாலோ, தூய்மையான ஆன்மீகப் பலத்தினாலோ அல்லது அறிவுசார்ந்த தத்துவத்தினாலோ பெறப்பட முடியாது. உண்மையாகவே, இவைகள் இறைவிருப்பம் எனும் விஷேட தெரிவின் மூலமே பெற முடியும். மனிதர்களிலிருந்து அல்லாஹ், தான் விரும்பியோரை மாத்திரமே இறைத்தூதர்களாக தேர்வு செய்கின்றான். இதனையே அல்லாஹ் இவ்வாறு கூறுகின்றான் : "அல்லாஹ் தன்னுடைய தூதுத்துவத்தை எங்கு (எவருக்கு) ஆக்குவது என்பதை மிக்க அறிந்தவன்." (அல் அன்ஆம் : 124)
3	அவர்கள் பாவம் செய்வதிலிருந்து பாதுகாக்கப்பட்டவர்கள். இறைத்தூதை மக்களுக்கு போதிக்கின்ற போதோ அல்லது அவற்றை நடைமுறைப்படுத்துகின்ற போதோ அவர்கள் தவறுகள் இழைக்கமாட்டார்கள்.
4	உண்மை: இறைத்தூதர்கள் பேசுகின்ற போதும் செயலாற்றுகின்ற போதும் உண்மையாகவே நடந்து கொள்வர். இதனை அல்லாஹ் இவ்வாறு குறிப்பிடுகின்றான் : (அதற்கு மலக்குகள் அவர்களிடம்)" அர்ரஹ்மான் (உங்களுக்கு) வாக்களித்ததும், தூதர்கள் (உங்களுக்கு) உண்மை (என எடுத்துக்) கூறியதும் இது தான்" (என்று கூறுவார்கள்). (யாசீன் : 52)
5	பொறுமை: எச்சரித்தும் சுபச் செய்திகள் கூறியும் அல்லாஹ்வினது மார்க்கத்தின் பால் மனிதர்களை இறைத்தூதர்கள் அழைத்தனர். இதன் போது இவர்கள் பல்வேறு வகையான துன்ப துயரங்களுக்குஆளாகினர். அல்லாஹ்வின் திருக்கலிமா மேலோங்க வேண்டுமென்பதற்காக இறைத்தூதர்கள் இவைகளை சகித்துக் கொண்டதோடு பொறுமையாகவும் இருந்தனர். அல்லாஹ் கூறுகின்றான் : "(நபியே! நம்முடைய) தூதர்களிலுள்ள உறுதிமிக்கவர்கள், (கஷ்டங்களை) பொறுத்துக்கொண்டிருந்த பிரகாரமே, நீரும் பொறுமையாக இருப்பீராக!" (அல் அஹ்காப் : 35)

இறைத்தூதர்களின் அடையாளங்களும் அற்புதங்களும்:

இறைத்தூதர்களையும் அவர்களது நபித்துவத்தையும் உண்மையென நிரூபிப்பதற்குத் தேவையான பல்வேறு அத்தாட்சிகளை வழங்கியதன் மூலம் அல்லாஹ் அவர்களுக்கு உதவி செய்திருக்கின்றான்.

மனித சக்திக்கு உட்படாத வெளிப்படையான அற்புதங்கள் மற்றும் அத்தாட்சிகள் மூலம் இறைத்தூதர்களின் நபித்துவத்தை உண்மைப்படுத்தி உதவி செய்திருக்கின்றமையானது, இந்த வகையையே சாரும்.

அற்புதங்கள் என்பதன் பொருள் : மனிதனால் மேற்கொள்ள முடியாத, இயற்கைக்கு முரணான அம்சங்களையே இவைகள் குறிக்கும். தனது இறைத்தூதர்கள் மற்றும் நபிமார்களின் மூலமே இவைகளை அல்லாஹ் வெளிப்படுத்துகின்றான்.

சில அற்புதங்கள் :

ஈஸா (அலை) அவர்கள் பற்றிய ஒரு முஸ்லிமின் கொள்கை

நபி (ஸல்) அவர்களை ஒரு நபியபாகவும் இறைத்தூதராகவும் நம்புதல்

முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களது இறைத்தூ தின் சிறப்பம்சங்கள்

முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களுக்கான இறைத்தூதானது, முன்னைய இறைத்தூ துகள் கொண்டிராத பல்வேறு தனித்துவங்களையும் சிறப்பியல்புகளையும் கொண்டிருக்கின்றது. அவைகளுள் சில பின்வருமாறு:

இறைத்தூதர்களை நம்புவதன் மூலம் அடையப்பெறும் நன்மைகள்

இறைத்தூதர்களை நம்புவதன் மூலம் அடையப்பெறும் நன்மைகள்:

Meaning of Belief in the Last Day

Firm belief that Almighty Allah will raise people to life from their graves; He will then judge them according to their deeds. Those who deserve to go to Paradise will be sent to it, while those who deserve to go to Hellfire will be sent to it.

Belief in the last Day is one of the articles of faith, and faith will not be valid unless one believes in the Last Day, as the Qur’an states, “Truly pious are those who believe in Allah and the Last Day.” (Soorat Al-Baqarah, 2:177)

Why Does the Qur’an Emphasise Belief in the Last Day?

The Qur’an emphasises belief in the last Day and draws attention to it on numerous occasions, employing different modes of expression in Arabic and linking belief in the Last Day with belief in Allah.

The reason for this is that belief in the Last Day is a necessary outcome of belief in Almighty Allah and His absolute justice. To illustrate:

Allah does not approve of injustice; He will not let the wrongdoers go unpunished, nor will He let the wronged down by not having them obtaining redress for the wrong done to them, nor will He disappoint the virtuous by not rewarding them for their righteousness. Many are those who spent all their lives oppressing others with impunity until they died; many are those who suffered a great deal of injustice and died without ever obtaining redress for the wrong done to them. This means there has to be another life, other than the present life, where the righteous will be rewarded and the evildoers will be punished, everyone getting the reward or punishment they deserve.

What Does Belief in the Last Day Include?

Belief in the Last Day includes a number of things, some of which are as follow: 

Some Textual Evidence from the Qur’an Regarding Resurrection It was Allah ﷻ who created mankind the first time, and He is able to bring them back to life, as the Qur’an states, “And it is He who originates creation, then brings it back again, and it is easier for Him.” (Soorat Ar-Room, 30:27) Refuting the false claim that it is impossible for bones to be restored to life when they are decayed, Almighty Allah says, “Say, ‘He who made them in the first place will bring them back to life.’” (Soorat Yaa Seen, 36:79) When the earth is barren and lifeless, Allah pours rain down upon it, and it stirs and swells and brings forth every kind of lovely plant. The One who can bring it to life is certainly able to bring the dead back to life, as the Qur’an states, “And We sent down blessed water from the sky and made gardens grow by it and grain for harvesting, and tall palm-trees with their thickly-clustered dates, as provision for Our slaves; by it We brought a dead land to life. Thus will be the resurrection.” (Soorat Qaaf, 50:9-11) Every sensible person admits that if someone can do something hard, then he can, with all the more reason, do something easier than that. Therefore, if Almighty Allah was able to create the wonderful heavens, the vast earth and all the mighty stars, then He can, with all the more reason, easily bring bones that have decayed, back to life, as the Qur’an states, “Does He who created the heavens and earth not have the power to create [from rotten bones] the like of them again? Yes indeed! He is the Creator, the AllKnowing.” (Soorat Yaa Seen, 36:81)

Benefits of Belief in the Last Day

What Does Belief in the Divine decree Mean?

This means firm belief that everything, good and bad, takes place by the will of Allah, who does whatever He desires. Nothing can happen without His will, and not even the like of a weight of an atom in the heavens or the earth escapes His knowledge. However, He commands His servants to do certain acts and forbids them to do certain others, giving them free will to do whatever they please without being forced to do anything against their will. He created them as well as their ability to do things. He guides whomever He wills in His mercy and misguides whomever He wills in His absolute wisdom. He will not be questioned about what He does, but people will be questioned for what they do.

Belief in the divine decree is one of the pillars of faith. When the prophet ﷺ was once asked about faith, he said, “It is to believe in Allah, His angels, His books, His messengers, the Last Day and to believe in the divine decree, the good and the bad of it.” (Saheeh Muslim: 8)

What Does Belief in the Divine Decree Include?

Belief in Allah’s decree includes the following:

Man Has Free Will, Free Choice and the Ability to Do as he Pleases

Belief in the divine decree in no way implies that man does not have free will or that he cannot choose his own actions. This can be proven by Islamic textual evidence as well as by concrete evidence in the real world.

The Qur’an says, “That is the Day of Truth. So whoever wills should take the path that leads to his Lord.” (Soorat An-Naba’, 78:39)

Regarding man’s power and will to do as he chooses, the Qur’an states, “Allah will not force any soul beyond its capacity: It shall have the good which it has gained, and it shall suffer the evil which it has gained.” (Soorat Al-Baqarah, 2:286)

Based on concrete evidence in the real world, every person knows that he has the free will and ability to do whatever he wants. With these, he can choose between things. He can do some things willingly, such as walking, but he cannot possibly do some other things willingly, such as shivering or a sudden fall. It remains to be said that man’s will and ability can only take place following those of Almighty Allah, as the Qur’an states, “It is nothing but a Reminder to all the worlds to whoever among you wishes to go straight. But you will not will unless Allah wills, the Lord of all the Worlds.” (Soorat At-Takweer, 81:27-9)

Using Divine Decree as an Excuse to Commit Sins

The obligations of observing religious duties, abiding by divine commands and avoiding divine prohibitions is conditional upon man’s free will and ability to do as he chooses. Accordingly, the virtuous will be rewarded for choosing the path of righteousness, and the evil will be punished for choosing the path of wickedness.

Almighty Allah ﷻ does not impose a duty upon us that is beyond our capacity, and He does not want any one of us to neglect his religious duties by using divine decree as an excuse.

Besides, Allah ﷻ has endowed us with free will and the ability to choose our own actions and has clearly pointed to us the path of righteousness and that of wickedness. Therefore, if we disobey Allah, such disobedience comes only of our own choosing and thus we will have to bear the consequences of this choice.

Benefits of Belief in the Divine Decree

Belief in the divine decree has numerous benefits in people’s lives, including the following: